Dit is... Rob Hermkens
Rob Hermkens (57) durft vol overtuiging een nieuwe weg in te slaan als hij vindt dat de situatie daarom vraagt. Dat hebben de afgelopen decennia als eigenaar van MSA wel uitgewezen.
Portret van een ondernemer die ‘stronteigenwijs’ is en zich niet graag gewonnen geeft. ‘Ik ga volle bak, dat is met alles zo.’
7 oktober 2021 | 4 minuten lezen
Revival ‘Voor ons is het in de afgelopen periode drukker dan ooit geweest. Dat heeft ook te maken met de revival van directmailing. Terug naar papier, post op je deurmat. Als je vijf jaar geleden zei dat je in directmailing actief was, zeiden ze: bestaat dat nog? Alles gaat toch online? Nou ja, kijk nu maar in je eigen mailbox. 95 procent van de mailings kun je weggooien of je durft er niet eens op te klikken, want het kan een virus zijn. Het is weer helemaal hip om klanten per post te bereiken. En de respons is best groot. Hoe meer het aan jou gericht is, hoe leuker je het vindt. We hebben veel geïnvesteerd in de printcapaciteit. Het resultaat wordt steeds mooier. We kunnen 1.000 brochures versturen en elke brochure gepersonaliseerd opmaken. Het leuke is dat de mensen nu zeggen: jij zit in een goede handel, hè?’
Keuzes ‘Ik doe dit nu 27 jaar. In die periode heb ik een aantal keer een ellende-moment meegemaakt. De eerste keer hadden we net de vader van mijn toenmalig compagnon uitgekocht en was er dat World Online-debacle, de internetbubbel. In 2008 kocht ik mijn compagnon uit en daarna begon de financiële crisis. Dan moet je wel even je tanden op elkaar zetten en doorgaan. Ik heb best wel getwijfeld: hebben we over tien jaar nog bestaansrecht? Waar gaan we heen? Ecommerce kwam op. Maar op dat gebied win je het toch niet van de grote jongens. Wij zijn de farmaciekant opgegaan en webshops gaan bouwen voor bedrijven uit die branche. Voorraadbeheer, inpakken, verzenden. Dat is enorm gegroeid en het wordt alleen maar groter.’
‘Als ik dood neerval, wil ik tijdens het neervallen denken: ik heb plezier gehad’
Mentaliteit ‘Van oorsprong kom ik uit de horeca. Daar ben je alleen maar bezig met klantbeleving. De gasten moeten gewoon een feestje hebben, de rekening even vergeten en op een wolk van geluk naar huis. Zo staan wij er bij MSA ook in. Onze printers hebben andere bedrijven ook, de kwaliteit is hetzelfde. Wat dan de doorslag geeft: service, service, service. Daar hamer ik op. We moeten de allerbeste zijn. Wat dat dan inhoudt? Heel simpel: hoe wil je zelf behandeld worden? Dat is het antwoord. Dan blijf je dicht bij jezelf. Het gaat vaak om kleine dingen: een snelle reactie per mail, een telefoontje om te zeggen dat je ermee bezig bent. Dat werkt echt.’
Stijl van ondernemen ‘Als ondernemer sta ik open voor impulsen van anderen, maar streef ik wel mijn eigen doel na. Dat zeker tien mensen hier al tien of meer jaar werken, beschouw ik als een compliment. Functioneringsgesprekken moeten, maar ik vind het klinkklare onzin. Is er wat, kom dan meteen naar me toe, lossen we het op. Wat mij ook typeert: ik let op details. De uitstraling moet kloppen, het moet netjes zijn. Je kunt hier van de grond eten, zeggen ze weleens. Afgelopen maandag begon ik na mijn vakantie en zie ik grassprietjes tussen de stenen. Kan ik me mega aan storen. Die moeten er dan uit. Als je dat zelf doet, nemen mensen het over.’
Karakter ‘Ik ben stronteigenwijs en wil altijd winnen. Klinkt heel fout. Vroeger was ik gepikeerd als ik niet won. Nu moet ik in elk geval mijn stinkende best hebben gedaan. Ik word ouder, winnen wordt lastiger. Langzaam verlies ik het van mijn dochter van vijftien, maar ik zal haar met spelletjes nooit zomaar laten winnen. Hetzelfde geldt voor een potje karten met onze medewerkers. Ik ben oud, groot en zwaar en die gasten zijn 25, maar toch denk ik: ze gaan het niet van mij winnen. Tik ik ze even uit de bocht. Ik ga altijd volle bak, dat is met alles zo. Begin ik weer met hardlopen, dan wel meteen tien kilometer. Kan ik daarna twee weken niet lopen.’
Toekomst ‘Allereerst: ik hoop dat ik nog een tijd meekan, je hoort gekke dingen. Ik heb altijd vijfjaars-ijkpunten. Het volgende is op mijn 60ste. Ga ik door? Wil ik het nog? Kan ik het nog? Overal heb ik scenario’s voor. Ik moet er nu niet aan denken om te stoppen, maar het kan hard gaan. Ouder worden heb ik geaccepteerd, maar ik wil fit en relevant blijven. Ik ben een Bourgondiër. Ter compensatie ga ik twee keer per week met een personal trainer aan de slag. Voor de komende jaren zie ik nog genoeg uitdaging in het bedrijf. We maken steeds meer de transitie naar een technologiegedreven bedrijf. En ik vind het mooi om het bedrijf onafhankelijk van mij te maken. Dan kan ik straks zeggen: het is mijn tijd geweest. En hopelijk loop ik over dertig jaar met mijn rollator langs en zie ik: MSA bestaat nog steeds.’
6 X ROB
Eerste wat ik doe als ik opsta: ‘Ik word wakker, douche me, twee bakken cappuccino erin en dan weg. Ik sta meteen aan en heb geen opstartproblemen.’
Een dag is geslaagd als: ‘Ik vrolijk naar huis ga. En gelukkig ga ik dat vaak.’
Mijn beste beslissing ooit: ‘Zaken overnemen, mijn compagnon uitkopen. Natuurlijk, gedeelde smart is halve smart, maar het helemaal zelf doen geeft mij het meeste plezier.’
Eerste baantje: ‘IJsverkoper. Italiaans ijs met zo’n karretje en van die bakken erin. Goud geld verdienen.’
Motto: ‘Als ik dood neerval, wil ik tijdens het neervallen denken: ik heb plezier gehad.’
Dit zou ik doen met een miljoen: ‘Haha! Geld interesseert me niet. Maar dat kan ik alleen maar zeggen omdat ik het heb. Het is nooit een drijfveer geweest. Of ik nu met een miljoen of een miljard doodga, ik kan toch niks meenemen.’