Duurzame afvalverwerking én hoge kwaliteit afvalinzameling

Eigenaar Robbert Tammer laat met trots de groene elektrische sorteerkraan zien. ‘Het is best uniek dat een kraan volledig elektrisch draait. Meestal moet een kraan namelijk verplaatst worden en daarvoor heb je een flinke accu nodig. Maar deze kraan staat op een vaste plek, waardoor deze gewoon op het stroomnetwerk kan worden aangesloten. In de tweede helft van het jaar worden zonnepanelen geïnstalleerd en draait de kraan op zonne-energie. We besparen hiermee 24.000 liter dieselolie per jaar. Dan heb je het mooi voor elkaar!’ De kraan is onderdeel van de sorteerlijn van Venus Containers. ‘Die sorteert al het verschillende materiaal. Dat gebeurt grotendeels automatisch, maar ook nog deels met de hand. Containers komen binnen met gemengd afval: deuren, ijzer, hout, stukken tapijt et cetera. De elektrische sorteerkraan doet de grove voorsortering. De rest gaat de sorteermachine in.’

Sporten
Duurzaamheid is belangrijk bij Venus Containers. Sterker nog, het is de spil van het bedrijf. ‘Er komt 58.000 ton afval binnen per jaar. We doen ons uiterste best om het meeste daarvan te recyclen. Er gaat een deel naar de vuilverbranding, maar dat is verwaarloosbaar.’ Voor Robbert betekent duurzaamheid ook goed zorgen voor zijn medewerkers. Dat is meteen een mooi bruggetje naar het thema van dit magazine. ‘Ik vind fit zijn heel belangrijk. Zelf loop ik twee keer in de week hard en we hebben een chauffeur die marathons loopt en aan mudruns deelneemt, maar over het algemeen is het een uitdaging om chauffeurs te stimuleren om te sporten. Logisch ook, chauffeurs beginnen elke dag om 6.00uur uur en komen om 17.30uur uur weer thuis. Dan gaan ze eten en daarna zijn ze het wel zat. Dan gaan ze niet meer naar de sportschool’, legt Robbert uit. ‘Ik overweeg om hier op kantoor een fitnessruimte te maken. We hebben nog een ruimte over en daar kunnen we een roeiapparaat en drukbank neerzetten. De jongens mogen er dan voor niets gebruik van maken na werktijd. Zo wil ik het ze makkelijk maken om toch te bewegen.’ Ook gezond eten wordt gestimuleerd door Robbert. Er staat altijd een schaal met vers fruit in de kantine. ‘Anders is het toch snel een saucijzenbroodje of slagroomgebak’, zegt Robbert met een knipoog.

Uitstraling
Robbert vindt het belangrijk dat medewerkers het naar hun zin hebben bij Venus Containers. ‘Ze zijn de hele dag onderweg, als ze dan hier op het terrein komen, moet het wel gezellig zijn. De deur van mijn kantoor staat in principe altijd voor ze open. Voor chauffeurs is het ook fijn om hier te werken vanwege de aantrekkelijke werktijden. Ze kunnen elke dag overuren maken, maar zijn wel voor het eten thuis. Ze hebben dus een goed salaris en ook nog een gezinsleven.’

Bovendien gaan de chauffeurs op pad met mooie vrachtwagens. Robbert is heel secuur op zijn spullen en verwacht dat van de chauffeurs ook. ‘Het zijn goed uitgeruste trucks, met extra werklampen voor in het donker bijvoorbeeld. Ik besteed er veel tijd en aandacht aan en de jongens krijgen persoonlijke inbreng als er nieuwe auto’s gekocht worden. Ook moeten ze de wagens zelf wassen. Dat geeft een bepaalde verantwoordelijkheid; ze zijn er zuinig op. Het levert een professionele uitstraling op en laat onze hoge mate van kwaliteit zien. We hebben een gemotiveerd team, dat goed en netjes werkt. Iemand die in de eerste maand drie keer de bumper eraf rijdt, past hier niet.’

Dynamiek
Robbert loopt naar de foto die zijn team heeft laten maken voor het tienjarig jubileum van Robbert als directeur van Venus Containers. ‘Dat hebben ze op een zaterdag, in hun vrije tijd, georganiseerd. Dat maakt me wel trots.’ In zijn kantoor hangt ook nog een foto van de vrachtwagens uit de tijd dat zijn opa nog in het afval zat. Robbert is de vierde generatie Tammer die zich bezighoudt met afvalwerking. ‘De afvalbranche verveelt nooit. Je kunt met iedereen zakendoen: van de bakker op de hoek, tot de bankdirecteur. Afval is bovendien heel tastbaar: als je door de stad rijdt, kom je overal onze containers tegen. Daarnaast is de afvalmarkt altijd in beweging. Papier gaat al vijftig jaar naar de papierfabriek, dat verandert niet, maar vorig jaar leverde papier bijna niets op en op dit moment is de prijs van papier juist historisch hoog. Ook regels veranderen constant. Meebewegen met die dynamiek, dat maakt afval zo interessant.’