ENERGIE DELEN

Energie is, na corona, misschien wel het meest voorkomende woord in het nieuws. Of het nu over de energietransitie gaat, over zonneparken, windmolens of over de jaarlijkse overload aan aanbiedingen van energieleveranciers, het is een niet te vermijden onderwerp. Maar voor mij als ondernemer is er nog een heel andere vorm van energie.

Toen ik, samen met mijn compagnon en aangemoedigd door mijn vrouw, 21 jaar geleden voor mijzelf begon, mocht ik ervaren wat het betekent om echt energie van je werk te krijgen. Hoewel ik bij hele mooie, en soms wat minder mooie, bedrijven in loondienst heb gewerkt, was en is ondernemen voor mij van een heel andere orde. Zeker in het begin was het weekend een vervelende onderbreking van je werkweek, omdat je klanten niet bereikbaar waren. Ik heb soms letterlijk met de adrenaline in mijn lijf, ‘s nachts de uren vooruitgeduwd op de wekker tot ik weer aan de slag mocht.

Natuurlijk wordt dat met de tijd anders, maar ik heb het nog wel eens. Bij een belangrijke stap, in de aanloop naar een uitdagend project en tegenwoordig vaak als het over Research & Development gaat. Dat gevoel is heerlijk, maar het is ook essentieel.

Want ondernemen, of misschien nog wel filosofischer, leven, is alleen langdurig vol te houden als je er energie van krijgt. En dat valt in zulke tijden niet altijd mee. En daarom raak ik geïnspireerd door ondernemers en anderen, die veel zwaarder getroffen worden door deze crisis. Stoere doorzetters met een dwarse kop die ondanks alles doorgaan. Een paar voorbeelden? Vrienden uit de horeca die, zelfs in deze situatie, plannen maken voor de toekomst. Die het lef hebben om te investeren. Ondernemers in het toerisme, de evenementenbranche en de retail, die hun creativiteit maximaal inzetten om deze tijd door te komen, zelfs na de zoveelste sombere persconferentie.

En soms lopen zakelijk en privé opeens door elkaar heen. Hoewel ik in de gelukkige omstandigheid ben dat mijn beide ouders, 87 en 88 jaar oud inmiddels, nog steeds bij ons zijn, eist de ouderdom en corona duidelijk haar tol. Ze hebben recent moeten besluiten hun eigen woning te verruilen voor een verzorgingshuis. Ik ervaar de enorme inzet en liefde van het verzorgende personeel. En, terwijl ik even koffie bij mijn ouders drink, valt mijn oog op een flyer. Een groep ondernemers, waarvan ik de meeste ken, biedt de ouderen een lunch aan. Terwijl ze met hun bedrijven bezig zijn door de crisis te komen, kijken ze nog steeds om zich heen. Meer energie om er zelf ook een stapje bij te doen, kan ik me niet wensen!