fbpx
Zoeken
Onze Uitgevers
Rosanne Zijerveld-Bader
Nick van Baaren
Max Brandt

Voor Arie en Lidi is het mooi geweest

Je bent ruim veertig jaar ondernemer, en uitgerekend het laatste jaar voor je pensioen, is het bijzonderste jaar ooit. Arie en Lidi Langerak stonden van de één op de andere dag tussen de hamsterende klanten. ‘We keken soms van afstand toe: wat gebeurt hier? Er was geen rijst, pasta en wc-papier meer in de winkel te vinden. Dit hadden we nog nooit eerder meegemaakt.’

Na elke persconferentie was er voor het echtpaar veel werk aan de winkel. Arie: ‘De volgende ochtend moesten we samen met het team direct van alles regelen: desinfectiepalen, een beperkt aantal karretjes, mensen bij de deur, eenrichtingsverkeer. Het kostte een flinke zak geld, maar dat heb je ervoor over, het is ook de enige manier om open te blijven.’

Of de moed ze wel eens in de schoenen is gezonken? ‘Dat niet hoor’, zegt Arie optimistisch. ‘We zagen het ook als een uitdaging om het goed te organiseren. We zorgden ervoor dat alles tot in de puntjes geregeld was. Dat past bij ons, we hebben de afgelopen veertig jaar altijd geprobeerd het zo goed mogelijk te regelen, zodat iedereen zijn werk goed kan doen. Hoe dat eruitziet? Veiligheid waarborgen in de winkel bijvoorbeeld, dat er altijd een leidinggevende aanwezig is. Al is dat niet altijd gemakkelijk.’

‘Vroeger waren we veel vaker zelf in de winkel’, legt Lidi uit. ‘Dat kon omdat de winkel minder lang open was. Toen ik Arie leerde kennen was de supermarkt zelfs op zaterdagmiddag gesloten. Dat kan je je toch niet meer voorstellen? In die tijd was alles meer ontspannen. Tegenwoordig wordt verwacht dat je van ’s ochtends tot ’s avonds alle soorten brood op voorraad hebt. Vroeger pakten klanten gewoon iets anders.’ Ook Arie kijkt met enige weemoed terug op voorbije tijden. ‘Vroeger kwamen de groenteboer, de melkboer en de bakker aan de deur en voor de andere producten ging je naar de supermarkt. Nu moet alles in één winkel. Onze supermarkt barst ondertussen uit zijn voegen van het enorme assortiment.’

‘We hebben de afgelopen veertig jaar altijd geprobeerd het zo goed mogelijk te regelen’

Aandacht
Eind jaren tachtig nam Arie de supermarkt in winkelcentrum Achterveld in IJsselstein over van zijn vader. Tot die tijd runde hij samen met zijn vader en drie broers vijf supermarkten. ‘Terugkijkend vind ik dat de mooiste periode. Het was een uitdaging om helemaal zelfstandig een winkel te beginnen. Ook al was winkelcentrum Achterveld net nieuw gebouwd, ons pand was al snel te klein. Toen we begonnen stonden er een bankje, een koffiecorner en een legotafel in de winkel. Voor het raam stonden lage koelingen, zodat je naar buiten kon kijken. Binnen drie jaar was dat allemaal weg. We werden door de tijd ingehaald.’

Als de kinderen van het paar allemaal naar school gaan, is ook Lidi steeds vaker in de winkel te vinden. De twee vullen elkaar op de werkvloer goed aan. Arie is de harde werker en Lidi neemt het sociale gedeelte van het ondernemerschap voor haar rekening. ‘Ik hielp graag mensen met hun vragen. Als een klant zocht naar wittewijnsaus, dan legde ik uit hoe ze dat zelf konden maken. Dat persoonlijke en echte aandacht voor mensen, dat vond ik heel belangrijk.’
Ook naar hun medewerkers keken Arie en Lidi altijd goed om. ‘We vinden het belangrijk dat ze durven delen. Je kan wel zeggen dat je deur altijd openstaat, maar je moet het wel doen. Laatst nog kwam een jonge parttimer naar ons toe met een idee om met beeldschermen en een app de inkomende vracht te monitoren. Hij heeft zelf wat zitten knutselen en wij waren daar heel blij mee. Als je dat dan zegt, dan gaat zo’n jongen helemaal stralen. Het is mooi om te zien hoe medewerkers zich bij ons kunnen en durven ontwikkelen.’

Pensioen
En nu is het de hoogste tijd om het stokje door te geven. Arie: ‘Het is mooi geweest. Ik heb er niet zoveel moeite mee. De bedrijfsleider bezit al een deel van de aandelen en we nemen nu alle beslissingen samen. Hij werkt veel in de winkel en ik op de achtergrond. Ik zal steeds meer werk gaan loslaten.’ Lidi heeft er meer moeite mee om de zaak los te laten, alhoewel ze samen ook uitkijken naar hun pensioen. Arie: ‘Het moeten is er dan af. We krijgen meer tijd voor andere dingen, zoals bijvoorbeeld onze kleinkinderen.’

Als we op de valreep nog vragen naar de grootste les die ze hebben geleerd, dan verwijst Arie opnieuw naar het afgelopen jaar. ‘Je moet naar je collega-ondernemers omkijken. In coronatijd moesten veel collega’s de winkel sluiten. We hebben aangeboden om een deel van hun producten bij ons in de winkel te verkopen. Je hebt elkaar nodig, meer dan ooit!’

GroothandelFood (groothandel)Lopikerwaard