Overname van Slootjes Kraanbedrijf zorgt voor nieuwe boost

Als je met vader en zoon aan tafel zit, dan worden er nogal eens wat spreekwoorden, gekke uitspraken en grapjes over tafel gegooid. Het geeft goed de dynamiek weer tussen vader en zoon, die sinds november 2019 intensief op managementniveau samenwerken. Niet zo lang daarna zetten de twee meteen een grote stap: ze besloten Slootjes Kraanbedrijf, de buurman van ietsje verderop, over te nemen. rnrnDe turbomotorrnBij Verweij zelf lopen de zaken goed, het bedrijf is steady en de klantengroep trouw. Vanuit de vestigingen in Lopik en in Swifterbant worden klanten geholpen met vervoer in allerlei vormen en de constructie van onder andere buitenreclame en bushokjes. Marco werkt al sinds 1989 bij Verweij, waarvan zo’n acht jaar met Stefan, die in 2000 met Slootjes Kraanbedrijf begon. Dat alles weer in een cirkel bij elkaar zou komen, had Marco niet zozeer verwacht. ‘Stefan en ik spraken elkaar vorig jaar – volgens mij gewoon in de supermarkt – toen hij net afscheid had genomen van zijn compagnon, waarmee hij niet meer op één lijn lag. Stefan is nu begin zestig en begon een beetje na te denken over wat hij met zijn bedrijf wilde. Zijn enige zoon doet iets anders, dus opvolging had hij niet. Out of the blue vroeg hij toen aan mij of het niks voor ons was. Ik heb toen voorgesteld om het even te laten bezinken en er na de vakantie op terug te komen. Half september ben ik met Olaf een bakkie bij hem gaan drinken. De contracten lagen bij wijze van spreken al klaar om getekend te worden, maar we hebben eerst nog even de boot afgehouden om het goed met elkaar door te kunnen spreken. Een paar weken later besloten we er voor te gaan. Het was vooral Olaf die me aanspoorde het te doen.’rnrnOlaf: ‘Ik zag er inderdaad wel potentie in. De bedrijven hebben dezelfde cultuur, we zitten in dezelfde branche, we hebben opdrachtgevers die overlappen en het gaf ons de kans om meer projectmatig te gaan werken.’ Twee maanden later liepen de onderhandelingen toch nog enigszins spaak. ‘We hadden natuurlijk cijfers nodig, maar door allerlei omstandigheden was het moeilijk om alles meteen boven tafel te krijgen. Stefan zou in december de Dakar Rally gaan rijden en wij wilden het heel graag daarvoor geregeld hebben. We hadden intern onze voornemens om het over te nemen al gedeeld. Toen hebben we de turbomotor aangezwengeld. We hebben in allerijl een notaris gezocht die nog een gaatje had en op kerstavond hebben we de papieren getekend. Daarna gingen de puntjes op de i en op Oudjaarsmiddag was het definitief rond. Toen zaten Olaf en ik hier met z’n tweeën aan de champagne.’

Rondje door de halrnNog diezelfde avond maakten de twee een rondje door het pand van Slootjes. Olaf en Marco realiseerden zich toen dat er nog wel het een en ander diende te gebeuren. ‘Het is niet dat we als een stel barbaren door de organisatie wilden gaan, maar we kregen veel ideeën om de bedrijfshal efficiënter in te delen en ons tegelijkertijd voor te bereiden op nieuwe certificeringen. Ook de werkplaats en wasplaats waren aan vernieuwing toe. Het plansysteem werkte bovendien ook niet naar behoren. Begin januari hebben we het hele kantoor hiernaartoe gehaald. Het zijn wel twee verschillende planningen maar het was fijn om alles bij elkaar te hebben. Zeker omdat er wederzijds nog veel vragen waren.’rnrnInmiddels zijn we ruim twee maanden verder en zijn er al veel ideeën gerealiseerd. ‘We doen het tanken en de planning nu allemaal hier en aan de kant van Slootjes zijn we de hal nog aan het verbouwen en opruimen. We hebben alle keuringen in gang gezet, een nieuwe kraan gekocht en ook alle informatie intens gedeeld om zo goed mogelijk de neuzen dezelfde kant op te houden. Alles wat gekocht en hersteld moet worden, is grotendeels gedaan.’ Ook de taken tussen Marco en Olaf zijn goed verdeeld. Marco richt zich met name op relatiebeheer – zo is hij onder meer oude klanten van Slootjes aan het benaderen – financiën en verzekeringen en Olaf pakt het operationele gedeelte op. Hij begeleidt de planning, doet projecten, facturaties en neemt schades op. ‘Het is leuk om samen te werken. De appel valt niet ver van de boom’, aldus Marco. ‘Tenzij ‘ie op een helling staat’, zegt Olaf er lachend achteraan. Weer zo’n typisch vader en zoon-grapje.  ‘Mijn vader heeft me nooit gepusht hoor, maar gaandeweg ben ik in het bedrijf gerold en trok het me toch wel. We hebben hier echt iets moois en onze samenwerking gaat goed.’ Kortom, zo goed als alle facetten zijn aanwezig om door te pakken, al zijn ze ook bij Verweij afhankelijk van de beschikbaarheid van materieel en mensen. ‘Onze groei is niet bepaald in aantallen, maar groei zit hem bij ons in rendement en marge. Wat we doen, doen we zo efficiënt en goed mogelijk. Het hebben van goede mensen is daarbij natuurlijk wel van belang. Het is soms roeien met de riemen die we hebben, maar we hebben alle vertrouwen in de toekomst!’