Glasblazer Bart Rentmeester leerde zijn ambacht in Australië
Volgens glasblazer Bart is zijn beroep al eeuwenlang hetzelfde. Sinds de Romeinen glaswerk begonnen te vervaardigen, is zijn vak niet of nauwelijks verandert. En hoewel het gereedschap zich in de loop der jaren wel heeft ontwikkeld, blijft het een ambacht dat stuk voor stuk unieke producten oplevert.
24 september 2024 | 2 minuten lezen
‘Het glasblazen doe ik professioneel sinds 2019. Ter voorbereiding heb ik in Australië een intensief traject van twee jaar gevolgd, waarbij je als glasblazer werkt en daarnaast opgeleid wordt. Om toegelaten te worden moest je een bepaalde basis hebben die ik al wel had, maar eenmaal daar ben ik getraind in alle specifieke kneepjes van het vak. Ik werk inmiddels een paar dagen in de week voor het Glasmuseum en de bijbehorende glasblazerij in Leerdam. Daarnaast heb ik nog een eigen glas-in-lood atelier.’
‘Wat ik bijzonder vind aan mijn werk? Voor mij is dat het creëren van iets tastbaars uit die vloeibare massa. Dat je het met je handen en wat gereedschap kunt bewerken en het glas zo kunt vormen dat je er iets prachtigs van kunt maken. En natuurlijk dat je iets doet wat een eeuwenoud vak is. Alles wat je in een museum ziet staan, konden ze toen al en dat doen we nu nog steeds.’
‘natuurlijk ontwikkelt ons vak zich ook, maar het materiaal zelf is hetzelfde spul als toen de romeinen het maakten’
‘Natuurlijk ontwikkelt ons vak zich ook, maar het materiaal zelf is hetzelfde spul als toen de Romeinen het maakten. Alleen de samenstelling is anders, waardoor je het makkelijker kunt bewerken. En de apparatuur is verandert. Vroeger had je ovens op hout, toen op gas en nu zijn ze elektrisch. Dat soort dingen blijven zich ontwikkelen, maar de basis is al eeuwenlang hetzelfde. Natuurlijk heb je industriële manieren van glas vervaardigen – bijvoorbeeld voor het blazen van bierflesjes –, maar voor onze, meer kunstzinnige tak van sport, heb je altijd twee mensen nodig om het te maken. De één vormt het glas en de ander blaast er lucht in. En omdat het handwerk is, is alles wat we maken uniek. Dat zie je hier goed terug in het Glasmuseum; alles is anders.’
‘Een beeld schetsen van de toekomst van ons vak vind ik moeilijk. Ik heb het idee dat het bij ons ambacht een beetje op en neer golft. Wanneer het economisch goed gaat en men geld over heeft voor kunst, gaan wij daarin mee. Gaat het slechter, dan wordt er als eerste op kunst en luxe bezuinigd. Toch houden wij vast aan het maken van kunst en unieke werken – items die je nergens anders kunt kopen.’