In de sfeervolle, als café aangeklede ontvangstruimte van Kraan Vlees-service in Utrecht treffen we twee generaties Kraan. Vader Gert en zoons Mike en Rick zitten aan de stamtafel, waar ze samen vooruitkijken naar de toekomst. Mike en Rick zijn beiden nog geen dertig, maar hebben inmiddels al vele jaren ervaring in de wereld van vlees. Nu Gert 63 is, praten ze onderling steeds vaker over de overname van het bedrijf. ‘Ik heb wel honderd keer gevraagd of ze het écht willen’, vertelt Gert. ‘Omdat het antwoord consequent ja is, gaan we er nu voor zorgen dat we alles de komende jaren zo goed mogelijk overdragen.’
Twee zonen, twee rollen
De rolverdeling van Mike en Rick is al helemaal helder. Mike focust zich volledig op de verkoop en Rick neemt het operationele stuk voor zijn rekening. Rick werkt al negen jaar bij Kraan Vlees-service en is vanuit zijn bijbaan in de slagerij doorgegroeid tot de operationeel en logistiek manager van het bedrijf. ‘Ik start elke ochtend om half vijf met het doornemen van de bestellingen en het inplannen van de chauffeurs’, vertelt hij. Dat werken in de vroege ochtend is zelfs de reden geweest dat hij ooit begon met het werken bij zijn vader. Rick: ‘Ik ben nooit begonnen met de intentie om het bedrijf over te nemen. Ik studeerde aan de IVA Business School en werkte daarnaast bij Audi. Toen ik op zaterdag ging voetballen, kon ik alleen nog in de ochtend werken. Bij Audi kon dat van negen tot twaalf en hier kon ik van zes tot twaalf sateetjes prikken. Die extra uren in de ochtend zorgden ervoor dat ik net een biertje extra kon kopen na het voetballen. Het was dus vooral praktisch dat ik hier ging werken. Toen ik klaar was met school breidde dat uit. De zaterdag werd woensdag tot zaterdag en even later maandag tot en met zaterdag. Zo leerde ik het vak heel snel. Ik heb geen slagersvakschool gedaan zoals mijn vader, maar weet inmiddels – na negen jaar praktijkervaring en diverse bijscholingen – net zoveel van vlees als onze slagers. En dat is ook wel nodig, want in dit vak moet je weten waar je het over hebt.’
Lokaal beter zichtbaar
Mike werkt nog maar twee jaar bij de zaak, maar heeft hiervoor gewerkt in de online verkoop van vlees en volledig verzorgde barbecues. De sector is hem dus niet vreemd. ‘Ik heb nooit een ander baantje gehad dan in het vlees’, vertelt hij. ‘Ik richt me volledig op de verkoop van onze producten. Verkoop gaat momenteel nog vooral van mond tot mond en via bestaande klanten. Mijn ambitie is om de verkoop verder te brengen. We bedienen klanten door heel het land, maar zijn in Utrecht nog maar beperkt in de horeca te vinden. Ik zou het mooi vinden om onze kwaliteit vlees ook hier in de regio meer op de kaart terug te zien. Dat begint bij lokaal beter zichtbaar zijn. Mijn ervaring in de verkoop kan ik daar goed bij gebruiken en onze kennis van de producten is daarbij een grote meerwaarde. Als een chef even wil sparren over de nieuwe kaart, denken wij persoonlijk mee. Dat is het voordeel van een gespecialiseerd familiebedrijf.’
Kwaliteit voortzetten
Gert is blij dat zijn zoons klaarstaan om het bedrijf in de toekomst voort te zetten. ‘Je komt op deze leeftijd toch voor de keuze om te verkopen of het bedrijf door te geven’, vertelt hij. ‘Het is mooi dat zij willen voortzetten waar ik ooit mee begonnen ben. In de loop der tijd zijn er dingen veranderd. Zoals de vraag naar vegetarische alternatieven voor vlees. Daar spelen we op in en op dat soort veranderingen zullen de jongens de komende jaren moeten handelen. We leveren nu al veel meer dan vlees, bijvoorbeeld ook het stokbrood, de kaas en en de vegetarische burgers. Dat maakt het voor een klant fijner, want ze hoeven maar op één plek te bestellen. Aan Rick en Mike is het om ons bedrijf naar een volgend niveau te tillen.’ Even is het stil, tot Rick zijn vader verbetert: ‘Naar een hoger niveau tillen is niet eens een doel wat mij betreft. Want wat al goed is, hoef je helemaal niet te veranderen.’