Blonkstaal Schoonhoven levert ultieme prestatie met inrichting Depot Boijmans van Beuningen
‘De kroon op ons werk; het hoogst haalbare; beter dan dit wordt het niet!’ De superlatieven buitelen over elkaar heen als Martijn en Renee Blonk uitdrukken hoe trots ze zijn op hun laatste project. Met de inrichting van het eerste publiektoegankelijke kunstdepot ter wereld van Boijmans Van Beuningen heeft BlonkStaal zich van zijn allerbeste kant laten zien. ‘Het eindresultaat is precies wat we voor ogen hadden.’
16 december 2021 | 6 minuten lezen
Het is architect Rolf van Gils die aan Boijmans Van Beuningen adviseert om met BlonkStaal samen te werken voor de inrichting van het depot. ‘Zijn woorden: als je iets bijzonders met staal wilt doen, dan moet je bij BlonkStaal zijn’, legt Martijn uit. ‘Waar een ander zegt: dat vind ik te ingewikkeld, daar zeggen wij: dat gaan we doen! We kunnen hier tekenen, produceren en monteren. Iedereen bij ons is kundig genoeg om deze unieke projecten te kunnen uitvoeren.’
De inrichting van hét walhalla voor kunst- en collectiebeheer kan gerust uniek genoemd worden. ‘Een gebouw van een nieuwe orde’, lezen we op de website van Boijmans Van Beuningen. Het Atrium in het midden van het gebouw – met een hoogte van 39,5 meter – loopt van de begane grond tot aan het dak. De ruimte wordt doorkruist door zigzagtrappen en er zijn twee glazen liftschachten. Tussen de trappen en de liften door hangt een driedimensionaal doolhof met dertien zwevende vitrines waarin 151.000 kunstwerken en -objecten worden tentoongesteld. ‘Het is heel gaaf dat bezoekers de kunst van alle kanten kunnen bekijken’, legt Renee uit.
‘Iedereen bij ons is kundig genoeg om deze unieke projecten te kunnen uitvoeren’
Duizend procent
Het unieke ontwerp van de vitrines is van de hand van kunstenares Marieke van Diemen. Met uiterste precisie heeft zij centimeter voor centimeter uitgedacht waar elk kunstobject moet hangen of staan. Martijn: ‘Aan ons de taak om het ontwerp van Marieke exact te vertalen naar de werkelijkheid. Het moet duizend procent kloppen. De kunstenares wilde staalconstructies hebben met de afwerking van een hoogwaardig binnenkozijn. Het moet enorme gewichten kunnen dragen, maar heel fijntjes zijn afgewerkt. Alle lijnen lopen vloeiend door. Daarvoor hebben onze jongens urenlang gepolijst.’
Het volume van de dertien vitrines is bij benadering vierhonderd kubieke meter. Vitrine 5 is met een hoogte van zeven meter en een lengte van 6,5 meter één van de grootste. Martijn: ‘Die kon niet als geheel in onze werkplaats staan. We hebben voor het vervoer naar Rotterdam het onderste deel op de vrachtwagen gezet en vervolgens het tweede deel erop geplaatst. Het paste exact op elkaar. Dat gaf ons een enorme kick! De jongens hebben met zoveel passie en liefde aan het project gewerkt. Als dan alles klopt geeft dat een bijna onbeschrijfelijk gevoel.’
Entreegebied
Na dit bewezen succes is BlonkStaal ook gevraagd voor de inrichting van het entreegebied. Hiervoor heeft de wereldberoemde architect John Körmeling het ontwerp gemaakt, inclusief de verlichting. ‘Hij kwam bij ons met een maquette van zijn ontwerp. Wij hebben dit vervolgens vertaald in 3D-tekeningen en volledig in de werkplaats gebouwd. Het was een enorme uitdaging.’ Körmeling ontwierp een vrijstaand balkon van veertig meter, dat meegaat met de ronding van het gebouw. ‘De grootste uitdaging was de montage op locatie. Het balkon hebben we in losse delen naar het depot gebracht. Het gebouw was al dicht, dus het moest allemaal via een deur van twee bij twee meter. Ook hier paste alles precies. Dat is echt bijzonder!’
Het exact omzetten van een ontwerp naar de werkelijkheid, daarmee bewijst BlonkStaal haar grootste kracht, denkt Martijn. ‘Wij willen het niet beter weten dan de ontwerper. Als een ontwerper het zo wil, dan doen we dat.’ Martijn refereert aan de trappen in het entreegebied. ‘We hadden allemaal trappen gemaakt met perfecte haakse bochten. Körmeling kwam kijken en tot onze verbazing zei hij dat het té mooi was. We hebben de bochten stuk voor stuk ronder gemaakt. Dat kostte best even wat overredingskracht, maar uiteindelijk deden de jongens het toch.’
Kroon
En ook de Zwitserse videokunstenares Pipilotti Rist vertrouwde haar ontwerp van een videokunstwerk toe aan BlonkStaal. Rist ontwierp een zestien meter hoog object met in de top projectoren die videokunst projecteren op de grond, dat weer wordt gereflecteerd door het spiegelende gebouw. ‘Om het golvende object precies te maken zoals het ontwerp voorschreef hebben we vijf buizen in verschillende radiussen laten walsen en aan elkaar gelast. Vanwege het gewicht, hebben we de kop van kunststof laten maken. Pipilotti had drie kleuren in gedachte voor het object. We hebben het in exact die kleuren laten spuiten.’
Koning Willem Alexander opende begin november het Depot Boijmans van Beuningen. Martijn: ‘De Koning die wandelt door onze vitrines. Dat is letterlijk de kroon op het werk!’ Toen ze zelf rondliepen door het gigantische museum, voelde het even alsof ze door hun eigen museum wandelden. ‘Yes, we hebben het gewoon geflikt. Tegelijk zeiden we ook tegen elkaar: hoe gaan we dit ooit overtreffen?’