Pionieren anno nu

Pionieren klinkt alsof je met een kompas de wereld intrekt, dwars door onbekend terrein. Maar de werkelijkheid waarin ik pionier, ziet er een stuk minder avontuurlijk uit: algoritmes, AI en QR-codes. Het is een landschap dat soms meer op een rekenmachine lijkt dan op een wildernis.

In mijn vorige column schreef ik over een dorpje waar mensen nog écht met elkaar praten. Dat beeld blijft hangen. Want als ik zie hoe een generatie klaargestoomd wordt om persoonlijke belevenissen door AI te laten filteren, dan voelt dat alsof we juist verder van elkaar afdrijven. Alsof pionieren nu betekent: ontdekken hoe ver we zonder elkaar kunnen.

Maar pionieren is voor mij iets anders. Het gaat om zoeken naar waar de mens er nog écht toe doet. Technologie schuift ons leven binnen zoals ooit de machines van de industriële revolutie dat deden. Toen verdwenen banen en ontstond armoede, maar er kwamen ook nieuwe kansen. Zo zie ik het nu ook. Voor de vaklieden die een ambacht in de vingers hebben, die warmte of creativiteit brengen, dáár ligt de toekomst. Dáár wordt pionieren betekenisvol. Ook samen met AI.

Ik merk dat zelf in mijn bedrijf. Ja, techniek helpt me. Technologie neemt werk uit handen, wordt slimmer, sneller, beter. Maar ik wil niet dat alles alleen nog via een scherm of QR-code gaat. Een zaak waar je alleen via je telefoon bestelt en betaalt mijd ik. Dan kan ik net zo goed thuis een biertje opentrekken. Het zijn juist de ober die je welkom heet, de barista die je koffie net anders maakt omdat hij jouw voorkeur kent. Gastvrijheid maakt ons vak zo mooi, niet de technologische vooruitgang.

Voor mij is pionieren daarom niet het blind volgen van nieuwe technologie. Het is zoeken naar dat stukje waar technologie helpt om de mens weer het verschil te laten maken. Waar mijn aanwezigheid, mijn contact, mijn eigenwijze blik nodig is. Dat is niet altijd de makkelijkste weg, maar wel de weg die ertoe doet. Laat mij maar pionieren tussen de algoritmes en de plek waar mensen elkaar écht nodig hebben. Ik zoek naar de juiste balans tussen technologie en menselijk contact. Dat noem ik pionieren anno nu. Zullen we afspreken voor onder het genot van koffie of thee?