Fusie tussen Van der Grift Groep en Uijtewaal Bouw

We treffen het ondernemende drietal voor de foto op de bouwplaats van de Tobiasschool in Zeist, want: ‘De mensen mogen zien wat we doen. Een beetje sportief. Bouwschoenen aan’, aldus Peet-Jan. Van der Grift is daar bezig met een grootschalig renovatieproject, zodat het monumentale pand de komende vijftig jaar geschikt blijft als schoolgebouw. Vervolgens verhuizen we met het interview naar het gloednieuwe bedrijfspand in Harmelen. Eigenaren Peet-Jan en Willy-Janne toverden in 2021 een loods om tot een comfortabel en energieneutraal kantoor met riante werkplaats en opslag. Handig, zeker gezien de enorme groei die Van der Grift de afgelopen jaren doormaakte. In 2018 nam het bedrijf Team 24 Vastgoedonderhoud over. Nu bekend als Van der Grift Vastgoedonderhoud. En vanaf 2023 wordt Uijtewaal Bouw onderdeel van Van der Grift Groep en wordt Adriaan technisch directeur van alle werkmaatschappijen. Adriaan blijft lekker nuchter onder zijn nieuwe, gave werkplek. ‘Het is zeker mooi, maar ik vind het nogal groot.’ Peet-Jan en Willy-Janne moeten lachen, en daarmee is de toon gezet. De sfeer tussen de drie is merkbaar goed. Niet gek ook, want ze gaan ver terug. 

Ver terug  

Adriaan begint zijn verhaal. ‘Peet-Jan en ik liepen als jongens van vijftien al op de bouw bij Van der Grift. Klusjes doen en een beetje schik maken. Het was hartstikke leuk, maar ik weet nog dat ik dacht: ik ga het niet redden hier, met Peet-Jan als de zoon van de baas. Daarom ben ik verder gaan kijken en kwam ik terecht bij Uijtewaal Bouw, ook een familiebedrijf, geleid door Roy Uijtewaal. Daar heb ik hele mooie jaren gehad; zeven jaar lang was ik zelfs mede-eigenaar met Roy. We deden alles samen, met Roy als commercieel directeur en ik als technisch directeur. Roy heeft tijdig voor opvolging gezorgd, en mij – gewoon een werknemer – daarmee een kans gegeven. Hij heeft op een mooie manier toch het bedrijf doorgezet. Het was Roy zijn intentie om het rustiger aan te gaan doen en dat maakte dat ik twijfelde: wil ik dit bouwbedrijf wel in mijn eentje runnen? Nee, dat had niet mijn voorkeur.’  

Peet-Jan nam in 2015 het stokje over van zijn vader Teus. Peet-Jan: ‘Ik begon hier toen we met bijna twintig mensen waren. In een paar jaar tijd zijn we bijna verdrievoudigd, en daarmee werd ook mijn takenpakket groter. Een aantal dingen vind ik heel erg leuk; het aan de voorkant zitten, het sommetje maken en de wedstrijd proberen te winnen. Maar op een gegeven moment kreeg ik er allerlei taken bij waarvan ik dacht: ben ik hier wel zo goed in? De uitvoering op de bouw bijvoorbeeld. Toen we nog een klein clubje hadden was dat overzichtelijker. Ik reed gewoon zelf al die bouwplaatsen af, maar inmiddels kost dat veel meer tijd. Zo kwam ik op een gegeven moment op een punt dat ik voor mijn gevoel alles maar half deed. Ik had te weinig tijd voor de commercie, en ik besteedde te weinig aandacht aan de mannen op de bouw. Dat is jammer, want dat gaat ten koste van het familiegevoel dat we willen hebben. Ik zag dus heel sterk de meerwaarde van een goede, technische rechterhand.’

Sparren 

Peet-Jan en Adriaan hielden al die tijd veel contact met elkaar. Peet-Jan: ‘Om te sparren; “Wat doe ik goed, wat doe ik minder goed?” Willy-Janne heeft veel verstand van interne bedrijfsvoering, maar heeft weer minder kaas gegeten van het bouwen. Dus wat dat betreft vond ik in Adriaan een fijne gesprekspartner. Zo is onze samenwerking begonnen en verder uitgegroeid. Voor de fusie hebben we eerst een aantal projecten samengedaan. Als een soort test. Dat ging goed, al ben ik het wel gewend om dingen “alleen” te beslissen, en snel door te voeren. Daar moet ik nog aan werken, maar we vullen elkaar goed aan. Adriaan is de techneut, Willy-Janne pakt de financiën op en ik de commercie.’ Ook Adriaan is blij met hun dynamiek. ‘Ook qua karakters. Waar Peet-Jan snel enthousiast wordt, zeg ik: “Ho eens even”. Andersom heb ik zijn enthousiasme nodig. Ik ga met veel plezier naar mijn werk. Ik denk dat veel ondernemers denken dat ze altijd alles zelf moeten doen, maar ik vraag me af of ze daar echt gelukkig van worden. Op deze manier samenwerken is gewoon heel mooi.’

Hele spectrum

Natuurlijk gaat de fusie ook gepaard met andere voordelen. Peet-Jan: ‘Wat we merken is dat we nu nog grotere projecten aankunnen, zonder dat het invloed heeft op de bedrijfsvoering. We zijn nu met 65 man sterk, een middelgrote aannemer, en iets meer allround qua projecten. Van der Grift zit heel erg in de verbouwhoek; veel transformaties van binnenstedelijke, monumentale projecten. Voor zowel de zakelijke markt als voor particulieren. En we doen ook vastgoedonderhoud voor de zakelijke markt. Adriaan heeft weer meer ervaring met nieuwbouw.’ Adriaan: ‘We doen veel nieuwbouw, aanbouw en verbouw van woningen. Uijtewaal heeft veel zakelijke klanten die vertrouwen in ons hebben en het ons gunnen. Zo zijn we nu voor een vaste klant zijn bestaande woning aan het moderniseren: hij krijgt een aanbouw aan de achterkant en die maken we helemaal van deze tijd. Qua isolatie en duurzame materialen. Prachtige woning.’

Twee culturen 

Als twee culturen samenkomen kan dat soms wringen, maar bij Van der Grift gaat dat tot nu toe soepel. Adriaan: ‘We deden twee nieuwbouwprojecten in Bergschenhoek. Waaronder de bouw van twaalf appartementen en drie eengezinswoningen – waar ook medewerkers van beide organisaties liepen. Mijn ervaring is dat de mannen op de bouw allemaal hetzelfde DNA hebben. Die zijn gewend tempo te maken en vakmanschap te leveren. Ze streven allemaal naar kwaliteit. Het is zoals ik vanaf het begin tegen Peet-Jan heb gezegd: “We gaan samen, omdat wij dat graag willen, maar de medewerkers moeten misschien even wennen. Die tijd moeten ze krijgen”.’ Willy-Janne: ‘Dat geldt ook voor onze mannen. Die kregen veel vrijheid en verantwoordelijkheden op de bouw. En nu is daar ineens Adriaan die mee gaat kijken met de uitvoering. Andersom hoort het team van Uijtewaal ineens bij een grotere club, met andere werkmethoden. Het is even wennen, maar de mensen passen goed bij elkaar. Zo zijn we ook bezig met een nieuw boekhoudprogramma, en daar moet iedereen in mee. Zo’n overgang kost een hoop energie. Maar het zorgt er straks wel voor dat we makkelijker en uniform kunnen werken.’

Toekomst 

Ook Adriaan moet wennen aan de digitaliseringsslag. ‘Ik heb nog steeds documenten in archiefbakken en een papieren agenda. Is er iets met mijn computer, dan moet iemand me komen helpen.’ Opnieuw wordt er gelachen en Peet-Jan trekt de parallel met zijn eigen vader. ‘Teus was precies hetzelfde. Als er iets misging met de computer of telefoon, dan ging hij even naar buiten. Dan was hij er even klaar mee. Dus als Adriaan zo doet, zeggen wij hier op de zaak: “Hij doet weer een Teussie”.’ Wat de toekomst betreft hebben de ondernemers volop energie, maar blijven ze realistisch. Adriaan: ‘We blijven ons ontwikkelen in het CO2-neutraal bouwen, want dat is waar de markt steeds vaker om vraagt. Precies dat doen we nu bij een woning in Bergen aan Zee; het is een bungalow die we volledig van hout maken.’ Verder hebben de drie geen nadrukkelijke ambitie om te groeien. Peet-Jan: ‘Nee, we zijn een middelgrote aannemer, en we moeten zorgen dat we dit blijven. Je kunt wel een gigantische groeiambitie hebben, maar dat is niet realistisch in deze tijd. De mensen zijn simpelweg niet te vinden. Ik wil dus graag stabiel blijven. Het werk wat we doen, moeten we goed blijven doen, en de mensen die we hebben, moeten we bij ons houden. Samen met Adriaan, Willy-Janne en de rest van ons “nieuwe” team, heb ik daar alle vertrouwen in!’