Johan Pouw, directeur van Pouw Vervoer, is een goedlachse rasondernemer met een neusje voor kansen. Hij houdt van uitdagingen en het combineren van krachten én van teamwork. Actief in horeca, personenvervoer en ontwikkeling van onroerend goed.
johan@pouwvervoer.nl
0306868306
Familie
4 oktober 2023 | 2 minuten lezen
Het mooie van familiebedrijven is dat niet alles om de winst draait;
dat het sociale een belangrijke plaats inneemt;
dat er een lange termijnvisie is;
dat er een persoonlijke naam aan hangt;
dat we niet zonder ze kunnen.
Er zijn ook nadelen. Het nadeel is schaalbaarheid. Er zijn er niet veel die het lukt de status van een standaard familiebedrijf te ontgroeien. Vaak wordt er niet commercieel gekeken, wat het duurzaam voortbestaan in gevaar kan brengen. Ook wordt het aanpassen aan de nieuwe wensen van de wereld soms moeilijk gevonden. De grondlegger deed het immers altijd hetzelfde.
Alleen die werkwijze is nu het anker in het bedrijf. De nieuwe generatie krijgt vaak niet de ruimte die het nodig heeft. Overname in familie gaat ook niet altijd soepel. Het bedrijf heeft een waarde (vaak groter dan gedacht) en alle kinderen hebben recht op een deel van de waarde. Als dat niet goed geregeld is, kan het een probleem worden als maar één kind doorgaat met het bedrijf.
‘In een familiebedrijf is het normaal dat je overal iets van kan vinden’
Ook kan er een grote druk liggen bij de kinderen om het levenswerk van hun ouders voor te zetten. Dit terwijl ze ook niet alle eigenschappen hebben die nodig zijn om een bedrijf te runnen. Regelmatig heb ik mooie bedrijven failliet zien gaan. En dan is een familiebedrijf weer een groot nadeel. Niet alle kerstdagen zijn dan meer even gezellig met de familie. Het familiekapitaal is immers weg.
Zelf zijn we ooit begonnen met één collega, nu zijn het er honderden. Daar heb ik soms fouten in gemaakt en daar leer ik nog steeds van. Alles is anders als het groter wordt. Je bent niet altijd meer overal bij en aan de keukentafel wordt niet alles nogmaals besproken. Er is immers geen keukentafel.
De rol als aanvoerder wordt anders en loslaten is een kunst. In een familiebedrijf is het normaal dat je overal iets van kan vinden. Mijn verantwoordelijkheid is nog meer toekomstgericht geworden en ook ik moet nadenken hoe het over pakweg tien jaar verder moet, als mijn rol is uitgespeeld.
Ik probeer er wel alles aan te doen om de uitstraling van een familiebedrijf te hebben. Daar groeten de mensen elkaar nog, hebben ze meer voor elkaar over en er hangt vaker een andere sfeer. Ik probeer zichtbaar te zijn in de club, duidelijk over te brengen waar we het voor doen met elkaar en laat zien dat we het écht met elkaar doen.
Toch maar een keukentafel in onze vergaderruimte zetten?