Groeien gaat niet vanzelf

Bij aankomst op de bouwplaats is het stil. Eenmaal in de keet is het duidelijk waarom: de mannen hebben pauze. Maar het werk gaat alweer snel door: er is volop overleg over wat er moet gebeuren én hoe het moet gebeuren. Roy is niet het type dat alles regelt vanaf kantoor: ‘Ik ben de kartrekker en tegelijkertijd sta ik mee te werken.’ Lachend zegt hij: ‘Het komt regelmatig voor dat ik met mijn oorkappen op en mijn telefoon ertussen geklemd op de bouwplaats zaken sta te regelen.’

Liefst eigen mensen
De keet zat vol, maar dit blijkt niet zijn eigen team te zijn. Bijna vier jaar geleden vertelde Roy in het OnderNamen-magazine dat hij een team heeft met vier medewerkers en wil doorgroeien naar zo’n acht man personeel. Dat laatste is niet gelukt: het personeelsbestand is gelijk gebleven. ‘Het liefst werk ik zoveel mogelijk met eigen mensen. Vaklui die met dezelfde bevlogenheid en betrokkenheid werken aan de projecten. Nu word ik geremd in groei door gebrek aan personeel. We lossen het personeelstekort zoveel mogelijk op met onderaannemers, zzp-ers en uitzendkrachten, maar makkelijk om genoeg vakmensen te vinden is het niet.’

Genoeg spreiding
De krappe arbeidsmarkt is echter niet de enige uitdaging in de bouwsector: ook ontwikkelingen als materiaalschaarste en prijsverhogingen zijn aan de orde van de dag. ‘Wij hebben nog geen last gehad van materiaaltekorten. Het scheelt dat we heel verschillend werk door elkaar heen doen. Van begin tot eind pakken we projecten op, waardoor bouwfasen door elkaar heen lopen. Ook zitten we bijvoorbeeld niet alleen in houtbouw of beton. Hierdoor heb je geen grote hoeveelheden van specifieke materialen tegelijk nodig en kunnen we genoeg inkopen.’ Maar het blijft een onrustige markt. ‘De prijzen waren gestabiliseerd of begonnen zelfs te zakken. Maar nu met de oorlog zie je dat dit wordt teruggedraaid. Prijslijsten worden ingetrokken en dagprijzen worden weer ingevoerd.’

Meer en grotere projecten
In zijn personeelsbestand is hij misschien niet gegroeid. In de hoeveelheid, diversiteit en grootte van de projecten wel: van particuliere verbouwingen tot en met utiliteitsbouw en van renovatie tot en met nieuwbouw. Roy houdt van de afwisseling en uitdaging: ‘Iedere dag hetzelfde doen, daar word ik niet gelukkig van.’

Leidsestraatweg en Westdam
Aan de rand van het centrum, bij de Leidsestraatweg in Woerden, wordt het grootste project van Van den Helder tot nu toe gerealiseerd: de nieuwbouw van vijf luxe appartementen met een inpandige parkeergarage. Ondertussen wordt enkele honderden meters verderop aan de Westdam gewerkt aan een flink renovatieproject. Op de begane grond worden twee commerciële ruimtes en een inpandige parkeergarage gecreëerd. Op de eerste verdieping komen twee grote appartementen.

Het zijn de type klussen waar Roy zijn hart sneller van gaat kloppen: ‘Dit vind ik het leukst om te doen. Er komt veel coördinatie bij kijken. En hier zelf timmeren vind ik ook prachtig.’ Dat het project aan de Leidsestraatweg de grootste is, betekent niet dat het de lastigste is. ‘Bij nieuwbouw begin je vanaf nul en van daaruit bouw je op. Aan de Westdam werken we aan een bestaand pand. Alleen de voorgevel bleef staan. Daar zitten veel meer risico’s en spanningspunten in.’

Werk gunnen
De Leidsestraatweg en Westdam zijn projecten van dezelfde ontwikkelaar en dat is geen toeval. Roy staat bekend als een harde werker die altijd klaarstaat voor de klant en streeft naar de hoogste kwaliteit. ‘Bij het binnenhalen van projecten, speelt gunning vaak een grote rol. Zo werk ik door het hele land voor een toeleveringsfabriek van een supermarktketen. Als ze weer een nieuwe vestiging willen openen, bellen ze me met de boodschap: zorg dat je tijd hebt.’

Beloftes waarmaken
Hoe de toekomst eruit ziet? Roy weet het nog niet: ‘Ik heb veel tijd en energie gestoken in het opbouwen van het bedrijf. En we krijgen projecten aangeboden waar menigeen jaloers op is. Maar er zijn momenten dat ik me afvraag: is dit nu de manier om door te blijven gaan? Dit jaar zit de planning al aardig vol. Voor volgend jaar wil ik heel specifiek kijken naar welke werken we wel aanpakken en welke niet. Je moet wel je beloftes waarmaken én het moet leuk blijven. Het lastigste van ondernemen vind ik echt die groeipijn. Daar tegenover staat dat ik projecten kan aannemen die ík graag wil. Ik houd van de afwisseling en doe niets liever dan mooie dingen maken. Gezellig samenwerken met mijn collega’s aan uitdagende projecten maakt me trots en blij.’