Katrine Sølvsten ontwerpt dromen die een leven lang meegaan

Sølvsten is even over uit Denemarken en grijpt die gelegenheid met beide handen aan om haar verhaal te doen in OnderNamen. Ze ontwerpt met haar bureau Sølvsten Architectuur steeds meer projecten in Nederland en dat smaakt naar meer. En dus zit ze op een donderdagochtend met een stralende lach tegenover ons, geflankeerd door haar Nederlandse zakenpartner Wilco van Leeuwen waarmee ze in Nederland projecten ontwikkelt, om een inkijkje te geven in haar werkzame leven. In het Engels nog, al begrijpt ze het Nederlands steeds meer. ‘Ik doe mijn best om de taal eigen te maken’, vertelt ze glimlachend.

Je zult het haar zelf niet horen zeggen — de Deense bescheidenheid siert haar — maar aan alles merken we: van deze architect gaan we nog veel horen. Dit interview kan een mooie extra opmaat zijn.

Een Deense ondernemer in OnderNamen: dat is een primeur die veel lezers zal verrassen. Wat maakt dat je ook graag in Nederland aan de slag gaat?

‘Ik verleg graag mijn grenzen. Niet alleen in mijn werk, maar ook in mijn carrière. Ik ben heel erg blij en dankbaar dat ik steeds meer internationale verzoeken krijg, ook uit Nederland. Dit land voelt goed om er een tweede studio te openen, vooral omdat er zoveel gelijkenissen zijn tussen Nederland en Denemarken wanneer ik denk aan de manier van leven en hoe we denken. En als iets goed voelt, dan ga ik ervoor. Zo heb ik het altijd gedaan, het is hoe ik ben. Intuïtief, spontaan, open. Precies diezelfde mindset bracht me ertoe om architect te worden.’

Kun je ons mee terugnemen naar dat moment? Hoe vond je jouw professie?

‘Wat er zeker aan heeft bijgedragen is dat mijn vader heel creatief was. Hij was een kunstenaar, een tekenaar. Mijn creatieve talent heb ik van hem. En toch wist ik lange tijd niet wat ik in mijn werkzame leven zou gaan doen. Ik heb er even aan gedacht om dokter te worden, want mijn vader is net als meerdere familieleden dokter geworden. Ook heb ik overwogen om psychologie te gaan studeren. Uiteindelijk ging ik toch voor mijn creativiteit en werd het architectuur. Het is in Denemarken moeilijk om tot die studie toegelaten te worden. Zeker voor iemand die er niet als kind al van droomde om architect te worden. Ik kon destijds nog niet eens perspectief tekenen, dus ze moeten de puurste vorm van talent in mij hebben gezien, haha.’

Hoe is je carrière sinds je studietijd verlopen?

‘Na mijn opleiding heb ik 3,5 jaar als architect gewerkt bij een Deense studio en ben ik moeder geworden van mijn twee prachtige zoons. Mijn ambitie reikte verder en ik ben daarom voor mezelf begonnen. Dat is nu vijf jaar geleden. Instagram is een dankbaar platform geweest om mijn nieuwe werk onder de aandacht te brengen. Ik kon toen nog niet de door mij gerealiseerde ontwerpen en projecten laten zien vanwege copyright van mijn vorige werkgever en heb toen een competitie op Instagram geplaatst waarbij de winnaar een gratis schetsproject kon winnen. Het woord over mijn werk verspreidde zich meer en meer. Na een aantal jaar dag en nacht keihard werken begon het echt te lopen. Tijdens de coronapandemie hebben we heel succesvolle jaren gekend. In die periode ging ik van alleen met freelancers werken naar een studio met zes medewerkers. We ontwerpen onder meer villa’s, woonboerderijen, zomerhuizen, appartementen, herbouw, aanbouw, interieurs, keukens, tuinen en kantoor- en bedrijfspanden voor een grote diversiteit aan opdrachtgevers. Met ontwikkelaars werken we samen aan grootschalige woonprojecten. Het is allemaal snel gegaan.’

Je hebt onmiskenbaar een eigen ontwerpstijl ontwikkeld. Hoe omschrijf je die?

‘Zoals je wellicht weet hebben we in Denemarken een sterke traditie van design en architectuur. Het Deense functionalisme en minimalisme zijn wereldwijd bekend geworden dankzij de Deense architecten uit het midden van de vorige eeuw. In mijn eerste opdracht na mijn studie, een woning, verwerkte ik uiteraard invloeden van het werk van die pioniers. Maar ik wilde het ook anders en meer persoonlijk doen. Ik heb mijn eigen twist eraan gegeven. Inmiddels heeft het werk van mijn studio meerdere signaturen. Hoofdkenmerken die vaak terugkeren zijn er zeker. We werken bijvoorbeeld altijd met daglicht vanuit meerdere invalshoeken. Ook de symbiose van binnen en buiten is kenmerkend. We proberen binnen en buiten als een geheel te omarmen. Inside out and outside in. Buiten halen we naar binnen en omgekeerd, bijvoorbeeld door middel van beplanting. De woonoppervlakte zal daardoor altijd groter aanvoelen. We werken ook veel met zones, zowel binnen als buiten. Er is een architectonische beweging geweest met grote woonkamers die verbonden zijn met de keuken. Vaak voelen die aan als enorme ruimtes met slechte akoestiek. Er zijn geen zones, geen specifieke sferen in de kamer. Wij denken juist sterk na over hoe mensen na hun werk thuiskomen, en hoe ze zich na het bereiden van hun avondmaaltijd willen terugtrekken in de woonkamer om te ontspannen. Dit geldt ook voor de buitenzones, waar je je minstens zo relaxt moet kunnen voelen. Een sterk mensgerichte benadering dus.’

Wat zijn inspiratiebronnen voor jouw werk?

‘Dat zijn niet de grote prestigeprojecten, de architecten die ontwerpen met het grote gebaar. Het is veel meer het strakke lijnenspel dat mij inspireert. Zoals ik ook duurzaamheid omarm in mijn werk. Ik zie het zo: als ik iets creëer dat er decennialang zal staan, dan is dat het waard. Dat is mijn sterkste focus. Ik geloof daar veel meer in dan de snelle en goedkope oplossing. Het is een krachtig onderdeel van de Deense architectuur dat ik heel erg koester.’

Hoe zie jij jouw eigen positie in die rijke traditie?

‘Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Maar ons bureau heeft een goede naam.’ Wilco van Leeuwen valt haar bij. Als iemand haar werk goed kent, is hij het wel. Van Leeuwen was het die Sølvsten haar eerste opdracht in Nederland gaf. Ze ontwierp zijn woning en werkt samen met hem aan meerdere projecten. ‘Katrine is altijd bescheiden, en dat is ook goed en siert haar. Maar in Denemarken is ze — op de schaal waarop ze actief is — één van de leidende architecten van nu. Toen ik Katrine’s architectuur voor het eerst zag, wist ik dat dat mijn stijl was en ging er een wereld van vrije en nieuwe mogelijkheden voor me open. Een frisse wind. Haar werk onderscheidt zich, is eigentijds, tijdloos en modern, minimalistisch en functionalistisch. Het draagt een visie waarin alles samenkomt. Ze luistert, legt haar gevoel, kennis en enthousiasme er volledig in en ik vind dat ze kunst en minimalisme combineert met functionalisme. Dat geeft het warme thuisgevoel wat we willen. Ik zeg altijd tegen Katrine: jij verkoopt dromen aan mensen. En die dromen zijn niet voor even, maar voor een leven lang.’

Katrine glimlacht. Het zijn deze klantverhalen die ze in de nabije toekomst meer hoopt te horen in Nederland. Zowel van particulieren (woningen) als van ondernemers en ontwikkelaars van woningbouwprojecten en kantoor- en bedrijfslocaties, want ze is breed inzetbaar. ‘We zijn in staat om op te schalen als het om grotere projecten gaat. Als ik erin geloof dat onze naam die projecten kan dragen, dan ga ik ervoor. Ik zie geen beperkingen, alleen maar mogelijkheden. Als architect moet je stalen zenuwen hebben, want ons vak is conjunctuurgevoelig. Maar als je die hebt, kun je veel aan.’

Deense flavour in het Nederlandse straatbeeld: hoe zie jij dat voor je?

‘Ik zie het als een heel interessante combinatie. In de ontmoeting van de contrasterende elementen zie je de details meer. Ik moet hierbij altijd denken aan materiaalkeuzes voor het interieur. Als mensen naar mij toe komen met de wens om alles in hout te doen, van de vloeren tot de keuken en het plafond, dan moet ik ze antwoorden: ik begrijp jullie, maar we zullen toch echt voor contrast moeten zorgen, want anders verdwijnt het. Daarom vind ik juist de de stijlclash tussen de typisch Nederlandse en Deense architectuur ook zo mooi. Ik hou van de oude Nederlandse stijl. Ik vind het heel knus, dat is iets wat ik graag omarm. En ik hou enorm van hoe jullie de luiken gebruiken. Die beschermden vroeger al tegen de zon en de warmte. Dat is vandaag de dag belangrijker dan ooit. Het maakt me ervan bewust dat we nog steeds van de basisprincipes uit het verleden kunnen leren. In mijn ogen kunnen de Deense en Nederlandse architectuurstijlen elkaar verrijken. Ik ben dan ook heel blij dat Nederlandse overheden, bedrijven en particulieren steeds meer openstaan voor invloeden uit het noorden. Een progressieve beweging. Hoe mooi is het als bijvoorbeeld de platte stijl van Deense woningbouw een extra laag toevoegt aan het eveneens platte Nederlandse weidelandschap? Onze landen zijn slechts zevenhonderd kilometer van elkaar verwijderd en de grenzen vervagen. Laten we elkaar omarmen.’

Wat is jouw ambitie voor de nabije toekomst?

‘Ik wil natuurlijk heel graag meer internationale projecten doen. Denemarken zie ik zeker niet als mijn limiet. Een tweede studio in Nederland is een mooie volgende stap. Bovenal willen we ons goede werk blijven voortzetten. Dan zullen er nieuwe kansen naar ons toekomen. Zoals ik ook hoop dat we nog meer grootschaligere projecten kunnen doen. Ook in mijn werk zijn er geen grenzen. Daarbij kunnen we opdrachtgevers een totaalontwerp bieden. Daarnaast is het mijn ambitie om ook functionele kunst te ontwerpen, zoals designmeubels en verlichting, die natuurlijk aan het totaalconcept kunnen bijdragen. Gebouwen, design, landschappen: we zijn er klaar voor om op al die gebieden mooie, internationale projecten te ontwerpen.’