Elly van Wijk verbindt de Haagse politiek met de niet-Haagse wereld; elkaar versterkend. Is ambitieus, enthousiast, creatief omdenkend. Een dag zonder verwondering is een dag niet geleefd. Alhoewel het soms niet altijd lukt, staat haar familie altijd op nummer ÉÉn. Wil middels deze column niet alleen zenden, maar ook signalen ophalen. [email protected]
Een grote reset, ik droom er van. Niet van mijn bedrijf, maar van Nederland!
Nederland moet eenvoudiger. Dat ons land nu op slot zit, hebben we zelf veroorzaakt. Want ja, we proberen hier alles goed te regelen. En we vinden het belangrijk dat iedereen zich ook aan de regels houdt. En terecht. Tegelijkertijd is het zonneklaar dat we zijn doorgeslagen in onze regel- en beleidslust.
Vol goede bedoelingen is de samenleving de afgelopen decennia bedolven onder verordeningen, wetten, regels en beleid. Het aantal beleidsmakers, toezichthouders, inspecteurs, controleurs, kwaliteitsmanagers en compliance officers is geëxplodeerd. Ook het aantal ambtenaren is weer toegenomen, terwijl we het tegenovergestelde willen bereiken.
Nederland snakt naar eenvoud en ademruimte. Moeten we daarom stoer met kettingzagen gaan zwaaien en ons zorgvuldig opgebouwde rechtssysteem opblazen? Natuurlijk niet. Het hele woud aan regels, verantwoording en institutionele complexiteit hebben we in tientallen jaren opgebouwd. Het zal ook jaren vergen om het weer te ontmantelen. Gisteren las ik nog in een krant dat een onderneming het beste kan ondernemen, zonder bemoeienis vanuit Den Haag.
Dit beeld herken ik in de Eerste Kamer. Goedbedoelde wetten en wetswijzigingen worden opgesteld en in jarenlange processen door het Parlement geleid. De Wetswijziging Gastouderopvang is er zo één, ben er nu mee bezig. Ik ben voorstander van verlaging van regeldruk en voorwaarden voor onze gastouders. Dus tegen deze wet die echt wel weer voor extra regelgeving zorgt. Maar toen ontving ik een tsunami aan e-mails vanuit het werkveld: ‘Stem alsjeblieft voor deze wet, we hebben deze nodig!’ Ik was verward, begreep het echt niet. In mooie gesprekken met het werkveld bleek dat wij het eens waren: gastouders zijn noodzakelijk, zeker in de regio, en zijn gebaat bij een duidelijke ondergrens, maar niet bij verzwaarde regels. Wat is het verhaal erachter? De lobby om wel meer regels toe te voegen aan deze wet, trok aan het kortste eind. Opleidingseisen et cetera zijn niet in de wet opgenomen. Conclusie: een wet aannemen met een licht en vormvrij regiem van regels ter voorkoming van erger. Ik heb mijn fractie overtuigd voor te stemmen.
Nederland is toe een grote reset. Om het schrappen van overbodige regels en beleid, en de omslag naar een kleinere overheid die meer ruimte laat aan de samenleving en aan uitvoerders.
We laten met een DOEtank ook zien hoe overheden beter beleid kunnen maken, met meer aandacht voor uitvoerbaarheid, het vermogen van burgers om zelf iets te doen en de impact van beleid op toekomstige generaties. Beter beleid betekent ook minder wetgeving, minder details en een einde aan de stapeling van regels.
En nee, deze senator pleit niet voor verlichting van haar verantwoordelijkheden, zeker niet. Ik wil wel verantwoordelijkheid nemen voor een grote reset van Nederland, en soms moet je daartoe juist een wet aannemen zoals de Gewijzigde Wet Gastouderopvang.
n.b. Johan, gaan we nog een keer koffie drinken?