Onafhankelijk partner in roerige wereld
Vandaag staan ze in Tilburg, overmorgen gaan ze de grens over naar België en Duitsland. Door heel Europa transporteren, plaatsen en monteren de heren van Streetfurniture Montage straatmeubilair. Van abri tot afvalbak en lichtmasten. Hogere wiskunde? Dat niet. Leuk en zinvol? Absoluut!
3 juli 2023 | 4 minuten lezen
We zitten aan tafel met eigenaren Jos Vermeulen, Harold van Beek en Chris van Kesteren. Ze vertellen over een groot project in Tilburg dat ze net zijn opgestart. Voor 204 bushokjes door de hele stad hebben ze de abri’s – advertentieruimtes – vervangen. Chris: ‘We haalden daar voor het ene reclamebureau de abri’s eruit en plaatsten voor het volgende reclamebureau de nieuwe abri’s met reclame erin. Dat werkt voor beide partijen goed, want dan hoeven we/ze maar één keer de straat open te maken en het cunet aan te passen. Dat scheelt tijd en geld voor beide partijen, en bovendien worden de vrijgekomen objecten meestal opgeknapt voor een tweede leven.’
Meedenken
Wat doen ze nog meer? In samenwerking met meerdere opdrachtgevers hebben de heren van Streetfurniture Montage duurzaam meubilair geplaatst bij scholen en openbare ruimtes in Nederland en diverse andere landen. Ook op de NS-stations door het hele land wordt er veel meubilair geplaatst en verplaatst. Harold: ‘Eigenlijk kent iedereen wel iets van ons. We zijn een veel gevraagd partner. Waarom? We zijn echte ontzorgers. We denken van tevoren mee met de klant voor de beste oplossing. Ons ontgaat bijna niets. Een voorbeeld: officieel is het aan de opdrachtgevers hoe ze omgaan met betonfundaties. Maar de mensen op kantoor die bijvoorbeeld abri’s verkopen, denken daar minder goed over na. Wij gelukkig wel en we zorgen altijd dat het in orde komt, ook als de opdrachtgever iets over het hoofd ziet.’
Jos vult aan: ‘De wereld van abri’s is er één van aanbestedingen en met meestal meerdere exploitanten en abri-fabrikanten. Wij stellen ons op als onafhankelijk partner en proberen voor beide het werk uit te voeren. Het werk wordt ons vaak gegund. Er is ook niemand die voor ons de klanten bezoekt om werk binnen te halen. Sterker, we hebben werk genoeg. Dat komt omdat we altijd goed werk afleveren en dan werkt de mond-tot-mondreclame het beste. We hebben een vaste cirkel van opdrachtgevers en daar werken we continu voor.’
‘We zorgen altijd dat het in orde komt, ook als de opdrachtgever iets over het hoofd ziet’
Boerenslimheid
Streetfurniture vaart mee op de ontwikkelingen die deze opdrachtgevers doormaken. ‘Opdrachtgevers bepalen wat er moet gebeuren en in overleg bepalen we met elkaar de beste weg’, legt Harald uit. ‘We leveren regelmatig staalconstructies, betonfundatie en abri-onderdelen. Ook zorgen we ervoor dat de materialen op de juiste en meest efficiënte manier geplaatst en gemonteerd worden. Daarover denken wij mee. We luisteren nauwkeurig naar de wensen van de opdrachtgever en kunnen daarop snel schakelen.’
De heren zijn met z’n drieën eigenaar. Jos is samen met de planner bijna iedere dag op kantoor. Zes eigen werknemers en een paar ingehuurde medewerkers zijn dagelijks onderweg. Harold en Chris zitten ook in de buitendienst maar ook regelmatig op kantoor voor calculatievoorbereiding en bestellingen. Chris geeft aan: ‘We zijn allebei graag onderweg. We helpen mee met de klussen. Harold omschrijft het drietal als typisch jongens met boerenslimheid. Niet zeuren, maar aanpakken. Iedereen zet graag zijn schouders eronder. ‘En we doen het echt met elkaar. Als de jongens hier aan het einde van de dag binnendruppelen dan drinken we bijna altijd wat met elkaar en hebben tevens overleg. Komt er dan om 17.15 uur nog iemand terug van een klus, dan stapt een ander op de heftruck om nog even te helpen. Zo gaat dat hier.’
Hij vervolgt: ‘Iedereen die hier werkt komt uit de buurt en kent elkaar. Je weet dat ze niet met een verkoudheidje thuisblijven, ze zijn er altijd weer de volgende dag. Het zijn hardwerkende collega’s, zonder kapsones en bijzonder flexibel in werktijden. Bij ons brandt het licht altijd, zeggen we wel eens gekscherend. Als we op NS-stations werken, dan moet dat soms midden in de nacht. Daar staat iedereen voor open, meestal dan. Bovendien slapen we weleens in een hotel tijdens een klus. We horen om ons heen hoe bijzonder het is om mensen met grote flexibiliteit te vinden. We koesteren ze dus én zetten er iets tegenover. We beknibbelen niet op diners of drankjes. Onderweg een patatje halen? Wij zorgen dat het betaald wordt. Als Jos dan later de factuur ziet schrikt hij er soms van. Maar wij weten dat dit de manier is om onze dankbaarheid te tonen!’