Dit is… Rob Hermkens

Mentaliteit ‘Van oorsprong kom ik uit de horeca. Daar ben je alleen maar bezig met klantbeleving. De gasten moeten gewoon een feestje hebben, de rekening even vergeten en op een wolk van geluk naar huis. Zo staan wij er bij MSA ook in. Onze printers hebben andere bedrijven ook, de kwaliteit is hetzelfde. Wat dan de doorslag geeft: service, service, service. Daar hamer ik op. We moeten de allerbeste zijn. Wat dat dan inhoudt? Heel simpel: hoe wil je zelf behandeld worden? Dat is het antwoord. Dan blijf je dicht bij jezelf. Het gaat vaak om kleine dingen: een snelle reactie per mail, een telefoontje om te zeggen dat je ermee bezig bent. Dat werkt echt.’rnrnStijl van ondernemen ‘Als ondernemer sta ik open voor impulsen van anderen, maar streef ik wel mijn eigen doel na. Dat zeker tien mensen hier al tien of meer jaar werken, beschouw ik als een compliment. Functioneringsgesprekken moeten, maar ik vind het klinkklare onzin. Is er wat, kom dan meteen naar me toe, lossen we het op. Wat mij ook typeert: ik let op details. De uitstraling moet kloppen, het moet netjes zijn. Je kunt hier van de grond eten, zeggen ze weleens. Afgelopen maandag begon ik na mijn vakantie en zie ik grassprietjes tussen de stenen. Kan ik me mega aan storen. Die moeten er dan uit. Als je dat zelf doet, nemen mensen het over.’rnrnKarakter ‘Ik ben stronteigenwijs en wil altijd winnen. Klinkt heel fout. Vroeger was ik gepikeerd als ik niet won. Nu moet ik in elk geval mijn stinkende best hebben gedaan. Ik word ouder, winnen wordt lastiger. Langzaam verlies ik het van mijn dochter van vijftien, maar ik zal haar met spelletjes nooit zomaar laten winnen. Hetzelfde geldt voor een potje karten met onze medewerkers. Ik ben oud, groot en zwaar en die gasten zijn 25, maar toch denk ik: ze gaan het niet van mij winnen. Tik ik ze even uit de bocht. Ik ga altijd volle bak, dat is met alles zo. Begin ik weer met hardlopen, dan wel meteen tien kilometer. Kan ik daarna twee weken niet lopen.’rnrnToekomst ‘Allereerst: ik hoop dat ik nog een tijd meekan, je hoort gekke dingen. Ik heb altijd vijfjaars-ijkpunten. Het volgende is op mijn 60ste. Ga ik door? Wil ik het nog? Kan ik het nog? Overal heb ik scenario’s voor. Ik moet er nu niet aan denken om te stoppen, maar het kan hard gaan. Ouder worden heb ik geaccepteerd, maar ik wil fit en relevant blijven. Ik ben een Bourgondiër. Ter compensatie ga ik twee keer per week met een personal trainer aan de slag. Voor de komende jaren zie ik nog genoeg uitdaging in het bedrijf. We maken steeds meer de transitie naar een technologiegedreven bedrijf. En ik vind het mooi om het bedrijf onafhankelijk van mij te maken. Dan kan ik straks zeggen: het is mijn tijd geweest. En hopelijk loop ik over dertig jaar met mijn rollator langs en zie ik: MSA bestaat nog steeds.’

6 X ROBrnrnEerste wat ik doe als ik opsta: ‘Ik word wakker, douche me, twee bakken cappuccino erin en dan weg. Ik sta meteen aan en heb geen opstartproblemen.’rnrnEen dag is geslaagd als: ‘Ik vrolijk naar huis ga. En gelukkig ga ik dat vaak.’rnrnMijn beste beslissing ooit: ‘Zaken overnemen, mijn compagnon uitkopen. Natuurlijk, gedeelde smart is halve smart, maar het helemaal zelf doen geeft mij het meeste plezier.’rnrnEerste baantje: ‘IJsverkoper. Italiaans ijs met zo’n karretje en van die bakken erin. Goud geld verdienen.’rnrnMotto: ‘Als ik dood neerval, wil ik tijdens het neervallen denken: ik heb plezier gehad.’rnrnDit zou ik doen met een miljoen: ‘Haha! Geld interesseert me niet. Maar dat kan ik alleen maar zeggen omdat ik het heb. Het is nooit een drijfveer geweest. Of ik nu met een miljoen of een miljard doodga, ik kan toch niks meenemen.’