frans van seumeren is ondernemer, redder en eigenaar van fc utrecht. frans houdt van uitdagingen, ook op sportief vlak!
Achter de computer
10 oktober 2024 | 2 minuten lezen
Sinds de entree van het digitale tijdperk staat de wereld compleet op zijn kop en ik ben bang dat wij nog maar aan het begin staan. Met de verdere ontwikkeling van AI zullen de veranderingen wederom gigantisch zijn. We hoeven zelf niet meer auto te rijden, kunnen op vakantie naar Mars en we gaan ook niet meer dood.
In mijn jeugd was het redelijk overzichtelijk. Als je niet zo goed kon leren maar wel technisch aangelegd was, kwam je op de LTS terecht en leerde je een vak, zowel theoretisch als in de praktijk. Kon je beter leren op de lagere school, dan belandde je op de Mulo, MTS en aansluitend HTS. De knappe koppen kwamen op het gymnasium. Hoe dan ook, op elk niveau werd je opgeleid om een vak te leren en dat in de praktijk toe te passen.
Nu zit bijna iedereen de hele dag achter zijn computer. Of je nou arts, automonteur of directeur bent, zonder dat “ding”” ben je radeloos. Dat geldt ook voor je telefoon.
‘Op elk niveau werd je opgeleid om een vak te leren en dat in de praktijk toe te passen’
Als mijn auto kapot is en ik ga naar de garage, leest mijn auto-computer exact uit wat het mankement is en hoeft de monteur niet meer naar de oorzaak te zoeken. Hij stopt er daarna zo een nieuw onderdeel in. Een ander voorbeeld: in het voetbal is data het nieuwe hot item. Van elke profvoetballer wereldwijd zijn alle gegevens bekend. Hoeveel kilometer hij per wedstrijd loopt, hoeveel balbezit hij heeft, hoeveel passes hij geeft en in welke richting, hoe vaak hij geblesseerd is geweest en wat zijn zwakke en sterke punten zijn. Dus een scout van tegenwoordig hoeft niet meer ter plekke te gaan kijken of die beste knul kan voetballen. Hij zit voornamelijk achter zijn computer.
Persoonlijk ben ik blij en wellicht een tikkeltje ouderwets dat ik nog in een “digiloos” tijdperk ben opgegroeid. Een tijdperk waarin vakmanschap nog gewaardeerd werd, er fysiek overleg plaatsvond, genegenheid geuit kon worden en tijdsdruk beperkt was.
Zoals nu, de hele dag achter zo’n “kastje” zitten, lijkt mij verloren tijd. Ik ga liever wandelen, fietsen, lezen of naar de bioscoop. En oh ja, ik doe ook nog wereldwijd zaken met mijn Nokia.