Grensoverschrijdend gedrag

Geboren in 1950, dus een kind van de jaren zestig. Vrijheid en blijheid bepaalden ons leven in onze jeugdjaren. Het boek van Jan Wolkers, “Turks fruit” en het boek van Jan Kremers, “Ik, Jan Kremer” vormden onze favoriete lectuur. Als het een prachtige zomer was, dan lagen de mooie meiden bloot te zonnen op het strand en niemand die zich daaraan stoorde.

Nu, heden ten dage, wordt er een discussie gevoerd of het boek van Ronald Dahl aangepast moet worden, omdat in de tekst woorden staan als dik, lelijk, stom en zwart. Deze zouden geschrapt moeten worden en sommige typeringen zouden genderneutraal gemaakt moeten worden. Ook een moorkop kan ik niet meer bestellen bij de bakker. U begrijpt dat ik langzamerhand het spoor bijster raak en werkelijk niet meer weet hoe ik me moet gedragen.

Een paar voorbeelden:

Laatst in een restaurant liep ik richting het toilet en zag ik een mooie vrouw in de spiegel kijken of ze er goed uitzag. Ik zei: ‘Je ziet er prachtig uit’. Ze lachte mij toe en zei dankjewel. Achteraf dacht ik: kan ik dit in deze tijd nog wel zeggen? Ander geval. Er zit een meisje op de rand van een stoep te huilen, intens verdriet. Ik ga naast haar zitten, strijk door haar haar, sla mijn hand om haar schouder en biedt haar mijn zakdoek aan om haar tranen te stelpen. Ik voel dat ze blij is met mijn medeleven. Wederom dacht ik achteraf: kan ik dit tegenwoordig nog wel doen? Ik ben de weg kwijt, ik weet niet meer hoe ik me moet gedragen.

Ik ben er zeker van dat vroeger, wanneer een meisje over straat liep en door een schilder die op de steiger stond, nagefloten werd, zij dat eerder als een compliment ervaarde, dan als beledigend. De moraalridders zijn opgestaan en hebben de macht gegrepen. Mensen als Matthijs van Nieuwkerk en Jack van Gelder worden door het publiek gelyncht omdat dingen en feiten uit zijn verband getrokken worden. Is het zo erg dat je als leidinggevende in het geval van Matthijs iemand die er een rotzooitje van maakt “op zijn kloten geeft”? Als ik vroeger iets stoms deed, kreeg ik een klap voor mijn kanis.

Jack zegt, als hij thuis in het bad zit en opgebeld wordt door een dame – die bij hem als stagiaire opgeleid wil worden – als grapje ‘Dan moet je wel even bij mij in bad komen zitten’. Jongens, met alle respect, waar hebben we het over? Als dit niet meer kan, dan gaat alle sjeu er toch vanaf en wordt het leven wel heel erg saai en correct. Natuurlijk, excessen zoals seksisme, kindermisbruik en discriminatie uitgesloten. Ik ben geboren in 1950 en verlang terug naar die tijd waarin vrijheid en blijheid hoogtij vierden en moraalridders doodgezwegen werden.