Het laboratorium in!

Sinds 2013 hebben wij binnen ons bedrijf een R&D-afdeling. Door nieuwe regelgeving gedwongen, werd ons duidelijk dat we van belangrijke onderdelen van ons product eigenlijk helemaal niet zoveel wisten als we dachten. We waren tot die tijd grotendeels afhankelijk van derden voor ondersteuning, analyses en advies. Niet bepaald de situatie die je als ondernemer het gevoel geeft dat je zelf aan het roer staat. Bovendien kostte het ook veel geld en tijd, wat onze slagvaardigheid nou niet echt vergrootte.

Bij het opzetten van R&D, heb ik letterlijk mijn eerste stappen gezet in de wereld van de (technische) universiteiten. Ik heb het zelf nooit tot wetenschappelijk onderwijs geschopt en had een bepaald beeld van wat ik zou aantreffen. Waarschijnlijk veel te theoretisch voor onze down -to-earth en praktische markt. Stoffig waarschijnlijk ook en ik zou ongetwijfeld niet meekunnen met het werk- en denkniveau van de dames en heren academici. Het bleek al snel dat geen van mijn veronderstellingen ook maar in de buurt van de realiteit kwamen.

In plaats daarvan werd ik gegrepen door de energie die uitgaat van de studenten die, weliswaar soms in de meest onmogelijke zit- en hanghoudingen, met elkaar bezig waren om onderzoek te doen. Ik trof een wetenschappelijke wereld met honger naar verbinding met de markt en het bleek dat, zolang ik maar in mijn vakgebied bleef, we prima gesprekspartners waren. Sinds die tijd is er sprake van permanente samenwerking met topuniversiteiten in binnen- en buitenland, hebben we promovendi binnen onze organisatie een plek gegeven voor hun onderzoek en weten we, soms bijna tot op molecuulniveau, de opbouw en werking van onze producten. We zijn continu bezig met productverbetering, maar ook met het ontwikkelen van nieuwe oplossingen. En dat allemaal om onze klanten beter te kunnen bedienen en adviseren.

Voor mijzelf, toch een echte generalist, geldt dat ik het een fascinerende wereld vind. Juist door die combinatie van wetenschap en praktijk. Ik kan me zelfs af en toe, als ik me even wat minder voel, laten inspireren en opfleuren door me te laten bijpraten door onze mensen van R&D. Naast de vele kritiek die ook ik soms heb op onze overheid en de ontwikkelingen in de samenleving, zeker voor ondernemers, ben ik ongelofelijk trots op de toegang die we met onze bedrijven hebben tot het hoogwaardige kennisnetwerk binnen ons land. En dat geldt ook zeker voor het mkb. Ons voorbeeld toont aan dat dit niet alleen ter beschikking staat aan Shell of ASML. De universiteiten zijn altijd op zoek naar samenwerking met het bedrijfsleven en andersom zou dat ook zo moeten zijn.

Hoewel het in 2012 een noodzaak was om meer kennis te vergaren, is het nu een onderdeel van onze bedrijfsvoering geworden. Omdat we alleen de beste kunnen zijn, als we continu blijven leren en ontwikkelen. We kunnen en willen niet anders meer!