Laad maar

Heel even dacht ik ‘het zal toch niet waar zijn?’ ‘Laat maar’ als thema? Gelukkig was dat niet het geval. Het thema is ‘Laad maar’. Nou daar kan ik wel mee uit de voeten.

Met ‘Laat maar’ totaal niet. Want als ik ergens allergisch voor ben is het voor onverschilligheid, ongeïnteresseerd en laconiek zijn, het maakt niet uit. Onverschilligheid vind ik persoonlijk één van de meest irritante  eigenschappen. Het is een gedragsvorm die ik niet begrijp en waar ik in mijn professionele leven ook geen begrip voor heb. Onverschilligheid brengt je niks, je wint er geen wedstrijden mee, je verkoopt er geen product extra door en je stoot er ‘met pret presterende’ mensen met wie je succesvol kan samenwerken mee af.  Ik weet niet hoe dat met de ‘Ondernamen-teamsters’ zit maar ik ben ervan overtuigd dat jullie er net zo allergisch voor zijn als ik ben. Maximale afstand zou ik zeggen.

Toch zijn er ook van die energievretende momenten waar je als ondernemend ingesteld persoon mee geconfronteerd wordt: in overleggen waarbij een groot deel van het gezelschap denkt en handelt in onmogelijkheden, zich gedraagt als remmer in vaste dienst, als een emmer achter de boot met ‘Ja maar’ als standaard zinsopening. Tja… dan ligt zelfs bij mij het onverschillige ‘laat maar’ op de loer.  Gelukkig heb ik op dat soort, zo op het eerste gezicht energievretende weerstand momenten, mezelf geleerd om van die momenten juist energie te krijgen en mezelf op te laden. Zie het als de auto die door af te remmen juist elektriciteit oplaadt. Ik heb daar zelf wat jaartjes over moeten doen om zelfs met dat soort op het oog verschrikkelijke overleggen er met meer energie uit te komen dan dat ik er in ging. Hoe dat komt heeft ook te maken met dat je je realiseert dat de ‘Ja maar’-basisreflex bij de meeste mensen diep van binnen als heel vervelend wordt ervaren maar dat we de samenleving inmiddels zo complex hebben ingericht, dat het bij acht van de tien mensen standaard gedrag is geworden.

Wat ik daar bij mezelf en natuurlijk ook bij de Utrecht Marketing-teamsters tegenover probeer te stellen is dat je altijd aan de voorkant hebt nagedacht over wat je wil bereiken, wat je daarvoor moet doen en met wie je vervolgens een ‘coalition of the willing’ gaat vormen. Vervolgens creëer je, door veel werklust, initiatief te nemen en een positieve oplossingsgerichte houding te tonen, een entourage waarin ook zij die lang kunnen vergaderen over alles wat niet kan, toch graag met jou willen samenwerken. Uiteraard vergt dat doorzettings- en uithoudingsvermogen en ook het  besef dat je met wrijving best meer glans en energie kunt krijgen. Daarbij ben ik ervan overtuigd dat door deze positieve oplossingsgerichte werkhouding je de weerstand op de korte termijn kunt omzetten naar vliegwiel-energie op de lange termijn. Prachtige ‘laden maar’ formule: eerst de weerstand ontladen om vervolgens energie te krijgen en op te laden.