Toekomstbeeld

Op mijn werkkamer hangt een hele mooie droom. Het is een kleine poster, net iets groter dan een ansichtkaart. Op de poster staat het bedrijventerrein van de toekomst. Je ziet een bedrijfspand met meerdere verdiepingen. Onder het pand zie je de contouren van een busstation waar bussen aan het opladen zijn. Een futuristische metro suist over het hoofd van een imker die op het dak van het pand zijn werk doet. Je ziet mensen werken in verschillende banen. Er is veel groen: een moestuin op het dak en de gevels versierd met verticale tuinen.

Het toekomstbeeld, deze droom, gaat over meer dan alleen de buitenkant van het gebouw. Het gaat over de mensen die er werken. Zo’n dertig procent van alle werknemers in Nederland werkt op een bedrijventerrein. Hoe mooi zou het zijn als zij allemaal werken op een plek die bijdraagt aan een circulaire en duurzame toekomst? Waar verschillende soorten bedrijven en banen samenkomen? Waar carrières worden gemaakt, kennis wordt uitgewisseld en nieuwe dromen worden gevonden?

In Utrecht werken we hard aan zo’n plek: Strijkviertel. Dat wordt een groen, circulair bedrijvenpark bestemd voor het mkb. Onder andere ICT, laboratoria en duurzame bouwbedrijven gaan hier hun plek vinden: bedrijven die onze stad keihard nodig heeft. De materialen van Strijkviertel zijn duurzaam en opnieuw te gebruiken. Door slim om te gaan met de openbare ruimte en voorzieningen te delen, blijft er meer plek over voor sport en recreatie. De groene gevels zorgen voor koelte in de zomers en door een speciale wateropslag is er minder wateroverlast bij zware regenbuien.

Als wethouder Economische Zaken heb ik veel dromen voor onze stad. Veel meer dromen dan in één column zouden passen. Maar ik moest aan deze kleine poster en Strijkviertel denken toen ik recent op een werkconferentie was in Den Haag. Ik sprak met ministers, staatssecretarissen en vertegenwoordigers van verschillende gemeenten, provincies en het bedrijfsleven over de economie na 2030. Ook spraken we over onze dromen voor bedrijventerreinen.

Het is tijd voor duurzame en circulaire bedrijventerreinen, waar mensen graag komen en verblijven. Je hoeft niet zelf op een bedrijventerrein te werken om te weten dat we daar in Nederland nog lang niet zijn. Ik schreef het al eerder: zo’n dertig procent van de werknemers werkt op een bedrijventerrein. Hoe mooi zou Nederland eruit zien als we dertig procent van onze aandacht besteden aan het verduurzamen en beter maken van deze plekken?

Dat is de droom die ik heb als ik kijk naar de kleine poster op mijn kamer. Deze poster hangt naast een nog veel grotere poster. Tegen een wit vlak zet een spelend kind vrolijk zijn voetjes op de grote blauwe letters van een mooi woord: DREAM. Ik kijk naar deze twee posters en ik denk: werk aan de winkel.

Ik wens u een mooi 2025!