‘It takes two to tango!’

De collega’s bij Grant Thornton gunnen Sebo het podium in deze OnderNamen-editie. -‘Gelukkig is het weer eens zover! Het voelt ook echt als gunnen, want ik heb niet het idee dat het team er iets voor terugverwacht. Ik grijp de kans dan ook met beide handen aan.’

Fusie
Een mooi eerste onderwerp is de overname van SynCount door Grant Thornton, die begin dit jaar officieel werd. De overname past heel goed in de strategie van het kantoor om binnen het Groene Hart te groeien in de mkb- en mid-corporate markt. ‘Na dit samengaan in de loop van het jaar feitelijk te hebben “geconsumeerd”, kunnen we zeggen dat we echt bij elkaar passen, dat de culturen overeenkomen, dat de integratie goed is verlopen en dat vooral onze medewerkers zich met elkaar thuisvoelen in de nieuwe setting. Heeft dit iets met de gunfactor te maken, hoor ik de OnderNamen-lezers denken? Nou, dat dacht ik wel. Een samengaan of fusie, of hoe je het ook wilt noemen, komt in eerste instantie alleen maar tot stand als je iets met elkaar hebt. En dat “iets” komt tot stand door het proces wat aan gunnen voorafgaat, het geven. Je wilt als het ware een relatie met elkaar aan gaan en dan ga je zorgen dat de ander je “aantrekkelijk” vindt. En als dat dan aan beide kanten zo wordt ervaren, is de basis gelegd om er iets moois van te maken. Je gunt elkaar het slagen van het samengaan!’

Gunfactor in het familiebedrijf
En hoe zit het dan met het familiebedrijf met de gunfactor? ‘Ik denk dat ook in het familiebedrijf gunnen een belangrijke rol speelt. Al kan dat gunnen tegelijkertijd ook weer heel lastig en vervelend zijn. Immers, als ouder heb je het beste voor met je bedrijf, je medewerkers, je klanten én al je kinderen. Dat voor de kinderen dan geldt “gelijke monniken, gelijke kappen” is een veelgehoord spreekwoord.’ De gunfactor is ook een belangrijk onderdeel bij bedrijfsopvolging. ‘Voor ondernemers met een familiebedrijf is continuïteit één van de allerbelangrijkste zaken. Binnen zo’n echt familiebedrijf kijk je dan natuurlijk wie jouw mogelijke opvolger zou kunnen zijn. En zoals zo vaak is het ene kind niet geïnteresseerd en het andere kind juist wel. Hoe zorg je er dan voor dat gelijkheid van de kinderen objectief beoordeeld en geregeld wordt? En dat het gunnen aan de bedrijfsopvolger niet de overhand krijgt? Allemaal vragen die aandacht behoeven in het proces van bedrijfsopvolging. Transparantie, objectiviteit en goede communicatie met alle kinderen zijn dan van belang.’

Ccomplexiteit
Is het bovenstaande dan allemaal zo bijzonder? ‘Ja en nee. Nee, want het uitgangspunt is vaak helder: gelijke monniken, gelijke kappen. Ja, want binnen families worden de zaken soms niet uitgesproken, omdat het nu eenmaal familie is. Of de ouder is niet objectief, omdat iedereen allang weet dat hij of zij wordt opgevolgd door kind X en niet door kind Y of Z. Ook de complexiteit speelt een rol. Neem bijvoorbeeld het voordeel van de fiscale faciliteiten die er bij bedrijfsopvolging zijn. Dat kan mogelijk wel gaan veranderen, dus ik zou adviseren om er nu gebruik van te maken als dat nu of in de (nabije) toekomst gaat spelen. Je moet dan ook bekijken of deze voordelen toekomen aan het kind dat de opvolger is of aan alle kinderen. Die voordelen kunnen best wel een paar ton bedragen, waardoor het zomaar aanleiding kan zijn tot onenigheid. Of nog erger; dat de andere kinderen zeggen “er is die ander wel heel veel gegund”. En dat is nu net niet de gedachte achter het begrip gunfactor.’

Na de bedrijfsovername
Ook na een overname zijn afspraken over wie wat gegund krijgt volgens Sebo van belang. ‘Wat ook nog speelt, is dat je als ouder duidelijk maakt dat het principe van gelijke monniken, gelijke kappen geldt tot en met de bedrijfsovername. Hoe het met het bedrijf na de overname gaat, is de verdienste (plus of min) van de overnemer. Door dit expliciet te benoemen, voorkom je dat er achteraf gedoe in de familie over ontstaat. It takes two to tango. Bij gunnen is dat zeker het geval. Wie alleen maar geeft en nooit wat terugkrijgt, wordt een solodanser of heeft veel kortstondige danspartners. Wie alleen maar wil ontvangen, wordt uiteindelijk niets gegund. Zelfs geen danspartner, al kun je daar ook best blij mee zijn haha. Het wederkerige van gunnen is in een normale zakelijke “handelsrelatie” het geval, maar dus ook bij een fusie of een bedrijfsovername in de familie. Het blijft geven en nemen maar vooral ook goed en helder communiceren. Dan ontstaan er vanzelf mooie gunningen!’