Waarom een vrije dag je onderneming echt verder helpt

Je bent als ondernemer altijd druk. Té druk vaak. Niet omdat je daarvoor gekozen hebt, maar omdat je het gevoel hebt dat het niet anders kan. Terwijl het voor je zaak juist beter zou zijn om af en toe de tijd te nemen om te ontspannen, na te denken, en een betere baas te worden.

Onlangs sprak ik een eigenaresse van twee sportzaken. Haar winkels lopen als een tierelier, en toch was ze niet echt blij. Het kwam erop neer dat ze zo ongeveer leeft om te werken. Vakantie, of gewoon eens een vrije dag? Dat zit er niet in. Ze heeft te weinig personeel, dus als ze vrij wil zijn, moet de winkel dicht. ‘Ik voel dat je dit eigenlijk helemaal niet wilt’, zei ik tegen haar. Waarop ze antwoordde: ‘Ach ja, dit is even wat het is, we zetten de schouders eronder, we gaan ervoor.’ Ze deed er een strik om, en het onderwerp was afgesloten.

Dit zie ik heel vaak. Het is ook ondernemers-eigen denk ik. Ooit ben je een zaak begonnen, en toen heb je heel hard gewerkt, omdat er nog helemaal geen geld was. En dat harde werken is een gewoonte geworden. Het is geen keuze die je maakt. Sterker nog: je zaak zit nu in een heel andere fase, waarvoor andere keuzes misschien veel beter zouden zijn.

Hoog tijd dus om je weer bewust te worden van het feit dat jij de eindbaas bent. En dat jij dus bepaalt hoe je het hebben wilt. Dat begint met ruimte nemen om te reflecteren. Gewoon gaan zitten met je partner of een goede vriend of vriendin, en praten over de vraag: waar wil ik over vijf jaar zijn, en wat vind ik belangrijk? In het geval van de eigenaresse van de sportzaken was het antwoord: ik wil meer tijd voor mezelf.

Op zich is dat natuurlijk te regelen. Gewoon door er iemand bij aan te nemen. Toen ik haar dat voorlegde, zei ze meteen: “Onmogelijk! Er zijn geen mensen, en als ze er zijn, zijn ze te duur.” Ook dat hoor ik vaker. En ik begrijp de pijn ook wel. Met een advertentie in de krant krijg je niemand meer gevonden. Je moet echt aan de bak. Goed rondkijken – bij andere winkels in omliggende plaatsen bijvoorbeeld – om mensen te vinden. Bovendien zijn de salarissen inderdaad enorm gestegen. Kan best zijn dat een verkoopmedewerker nu zomaar een derde of de helft duurder is dan een jaar of vijf geleden. En het allerergste is: die duurdere medewerker is níét beter. Op zijn best is ‘ie even goed, en de kans is groot dat ‘ie in ieder geval veel meer noten op zijn zang heeft.

Dat voelt dan op één of andere manier niet eerlijk. Zoals de sportzakendame zei: “Dat is het niet waard.” Dat snap ik hélemaal. Een medewerker die minder doet dan zijn collega’s en er meer voor krijgt, dat klinkt niet logisch. Toch doe je jezelf dan tekort. Want je moet dat salaris niet linken aan dat van collega’s, maar aan jóúw tijd. En dan is het wél van meerwaarde. Jij kunt die tijd immers weer gebruiken om te ontspannen en te reflecteren, waardoor je weer een betere ondernemer kunt zijn.