Back to (muziek) school

Wat ga je doen na je middelbare school? Kun je op zo’n jonge leeftijd een weloverwogen keuze maken? Een keuze die van invloed is op de rest van je leven? Veel jongeren zie ik struggelen met die keuze, ze stoppen voortijdig met hun studie of nemen een tussenjaar in de hoop daarna wel een keuze te kunnen maken.

Ook ik had zo’n struggle. Als klein meisje droomde ik er niet van om later in een toga rond te lopen. Ik had hele andere dromen. Mijn droom was om violist te worden, liefst solist en anders bij een groot orkest. Sinds mijn achtste speelde ik al viool, ik wilde graag naar het conservatorium in Den Haag. Iedere dag studeerde ik minimaal een uur lang viool en ik was lid van diverse orkesten. Ik had les bij een dame die zelf les had gehad van de bekende vioolpedagogen. Vanaf mijn veertiende ging ik iedere week op vrijdagmiddag met mijn viool onder mijn arm met de trein van Heerlen naar Den Haag of Amsterdam voor vioolles. Ik was er helemaal klaar voor. Of toch niet…?

Een half jaar voor mijn eindexamen vwo sloeg de twijfel toe. Als ik viool zou gaan studeren, zou dan mijn hele leven in het teken van de viool staan? Zou dat dan betekenen dat ik iedere dag uren viool zou spelen en zou ik daar nog wel blij van worden? Zou ik nog meekrijgen wat er in de wereld gebeurde? Van de één op de andere dag besloot ik te stoppen. En nu?

Ik heb een veilige keuze gemaakt en gekozen voor een brede opleiding, waar ik veel kanten mee op kon, de voorloper van wat tegenwoordig HBO Management, Economie en Recht is. Het zal geen verrassing zijn dat het onderdeel Recht mijn voorkeur bleek te hebben. Ik besloot nog even door te gaan en ben rechten gaan studeren. Aan het eind van mijn studie ging ik stage lopen in het bedrijfsleven en dat beviel zo goed dat ik mijn studie heb afgerond en bij dat bedrijf als bedrijfsjurist aan de slag ben gegaan. Tijdens mijn werk als bedrijfsjurist had ik regelmatig contact met advocaten en na vier jaar besloot ik de overstap te maken naar de advocatuur. Dit was weliswaar niet mijn droom als klein meisje, maar dat doe ik na twintig jaar nog steeds met veel plezier en enthousiasme.

En wat is er met de viool gebeurd? Die heb ik nog steeds, maar bijna nooit meer op gespeeld. Nu durf ik niet meer, bang dat ik geen noot meer kan spelen. Misschien moet ik toch weer eens back to de muziekschool!