Lekker duurzaam

De titel van deze column, “lekker duurzaam”, was ooit een slogan van Albert Heijn.  Het zou betekenen dat alles wat wordt geproduceerd of verkregen, het milieu en de natuur zo min mogelijk belast.

Nou, dat is lekker dan. Duurzaam bouwen, duurzaam eten, duurzaam reizen, eigenlijk kan het bijna overal voor. Maar eigenlijk bepalen wij als consument hoe duurzaam er geproduceerd gaat worden en hoe duurzaam we leven. Vliegen we met de goedkoopste of maken we andere keuzes?

De opmars van elektrische auto’s ging sneller dan op vele andere plaatsen in de wereld. Wel enorm geholpen door de financiële voordelen. Nu die verminderen, zie je dat ook de verkopen achterblijven. Hoe duurzaam is emissieneutraal eigenlijk? Wat is er niet aan grondstoffen nodig om een elektrisch voertuig te maken? En dan heeft het ook nog een zwaarder gewicht en meer slijtage aan banden en remmen. Stroom moet geproduceerd worden, ook als er even een wolk voor de zon komt of als er weinig wind staat.

Door wetgeving van enkele steden moeten veel voertuigen versneld worden afgeschreven. Dit terwijl de levensduur nog jaren mee kan. Ik kan nu nog geen emissie-neutrale bus kopen. Maar met een beetje pech kom ik in 2028 diverse steden niet meer in. Betekent dit dat ik mijn net nieuwe bus van 470.000 euro dan niet meer kan gebruiken? Is dat nou duurzaam?

Zelf hebben we met vervoer natuurlijk veel te maken met emissieneutraal rijden. Provincie Utrecht wil graag verduurzamen, en de aankomende jaren moet het openbaar vervoer in de regio aan diverse eisen gaan voldoen. Maar als ik dan in Lopik bussen wil gaan laden, is er geen beschikbaarheid van stroom. Zelfs midden in de nacht, als de bedrijven stilliggen en heel Lopik slaapt. Ik snap dat er tussen 17.00 en 21.00 uur een piek in verbruik is, maar geen stroom tussen 00.00 uur en 06.00 uur is vreemd. Hebben TenneT en Stedin een agenda die wij niet kennen?

In Vianen hetzelfde probleem trouwens. Daar proberen we nu met ondernemers onderling stroom te gaan verdelen.

Welke som ik ook maak, alle kosten gaan omhoog bij duurzaam vervoer. Zonder bijdrage van de overheid gaat het niet. Dat is ook met waterstof zo. Een kilo waterstof kost nu veertien euro. Pas bij vijf euro wordt het vergelijkbaar met brandstof en elektriciteit. Maar al zou de prijs vergelijkbaar zijn, dan is een bus nog meer dan twee keer zo duur in aanschaf. Dit kan ik niet doorberekenen in het schoolreisje, voetbaluitje of festival waarvoor wij rijden.

In mijn optiek willen de beleidmakers te snel, te veel en overzien ze niet de kosten die de maatschappij moet betalen om alle ideeën mogelijk te maken.

Gelukkig is het voorjaar en wordt het weer mooi weer. Dan zie je alles luchtiger.