Dromen

“Dromen zijn bedrog”, zo luidt de gezegde. Daar ben ik het totaal niet mee eens. “Durf te dromen” past beter bij mijn karakter. Zonder dromen geen leven, of in ieder geval een saai leven.

Een ultieme droom die ieder mens heeft en nastreeft is gelukkig worden of zijn. Het vervelende is dat je dat dikwijls niet in de hand hebt. Het lot of noodlot bepaalt voor een groot gedeelte ons leven. Ziekte, dood, oorlog, klimaat, pure pech, noem het maar op, kunnen dromen uiteen laten spatten.

Ik moet zeggen, laat ik het afkloppen, dat ik tot nu toe redelijk veel, om het Joodse woord te gebruiken, mazzel in mijn leven heb gekend, waardoor ik veel van mijn dromen heb kunnen waarmaken. Net zoals veel jonge jongens droomde ik van mooie vrouwen en wilde ik graag topsporter worden. Over het eerste heb ik in mijn leven niet te klagen gehad, maar topsporter ben ik nooit geworden. Al heb ik mijn droom om Elfstedentochten te rijden wel uit laten komen. Een andere droom was een voettocht door Europa maken. In mei 2005 zijn mijn vrouw Gonnie en ik per voet vertrokken uit Harmelen naar Athene en via Zuid-Spanje weer terug naar Harmelen gelopen. Juli 2006 waren we weer thuis. Voor ons allebei was deze voettocht een ultieme droom die uitgekomen is.

Zoals ik al eerder memoreerde, was het mijn droom als kind om later sporter te worden. Dat is er helaas niet van gekomen en toen ben ik, min of meer tegen wil en dank, in het zakenleven terecht gekomen. Ook in het zakenleven zijn mijn dromen uitgekomen. Van Seumeren laten uitgroeien tot een toonaangevend bedrijf met als toppunt de overname van Mammoet in 2000, waardoor we in één klap wereldleider werden op het gebied van zwaar transport en hijsen. Met als kers op de taart in 2001 de jongensdroom: de berging van de Russische atoom- onderzeeër de Koersk in de Barentszzee, werkelijk de spannendste droom die uitgekomen is.

Natuurlijk zijn bepaalde dromen (nog) niet uitgekomen, maar als ik nu, 74 jaar oud, de balans op mag maken mag ik niet klagen en heb ik redelijk veel mazzel gehad.